Ülkesinden kaçmak zorunda kalan genç bir kızdı.
Yabancı bir ülkede sığınmacı olmanın tüm zorluklarını yaşadı.
Taciz, hakaret ve sevgisizlik artık sıradan şeylerdi.
Soğuk kış günlerinde sokakta yaşamak ise gerçekten zordu.
Hasta bedeni...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ÖZLEM
KISIM 1
"Yalnız gözleri için ölümü bile göze alabilir insan."
Faruk bu itiraf niteliğindeki sözlere biraz şaşırmış ve üstüne konuyu da merak etmişti. Tahir'in aşırı çapkın olmadığını, düzeyli ilişkileri sevdiğini duymuştu. Hayatında değer verdiği özel bir kadın olmadığını sanıyordu. Sırf kendisi değil, ona yakın olan herkes öyle düşünüyordu.
Peki bu gizemli genç kız kimdi? Mavi gözlü özel birisi demişti. Güzel olduğu kesindi. Aralarında bir ilişki var mıydı yoksa platonik bir şey miydi? Bir erkeğin ölümü bile göze alacağı gözler, nasıl bir şey olabilirdi?
Galiba tanıdığı Tahir, aslında göründüğü kadar katı birisi değildi. Bu cümleler romantizm kokmuyorsa, neydi?
Yalnız gözleri için...
Bir kadın için bunu söyleyebilmek ne büyük bir cesaret, nasıl saf bir inançtı!
"Senden niye nefret ediyor?" diye merakla sordu.
"Uzun hikâye!"
"Seni tanıyorsa nasıl nefret edebilir ki?" diye mırıldandı Faruk aklı almıyormuş gibi. "Sen tanıdığım en düzgün insanlardan birisin. Tanırken tanımamak nasıl bir şey onu da anlamış değilim."
Tahir çayından bir yudum aldı. Anlatıp anlatmamak konusunda kararsız gibiydi. "İki yıl kadar önce bir patlamada yaralandım. Sen o sırada Rusya'da eğitimdeydin."
Gerçekten kötü bir patlama olmuştu. Ankara'da bir hücre evine baskın yapılmıştı. Maho isimli bir terörist ele geçirilecekti. Adamın kandırıp zihinlerini işlediği birkaç genç terör sempatizanı da o evdeydi. Maho kaçmayı başarmış ve kaçarken de evi patlatmıştı. Tamer, Doğan ve Tahir, evdeki çoğu genci dışarı çıkarıp kurtarmayı başarmışlardı. Tahir de bir genci çıkarırken patlama gerçekleşmiş ve ağır yaralanmıştı.
"Patlamada, benimle birlikte yaralanan ve ablasının gerçeği bilmesini istemeyen bir delikanlı vardı. Bana adeta yalvardı. Sonra da öldü. Ablası onu benim öldürdüğümü sanıyormuş."
"Ne ilgisi var? Kardeşinin ölümü senin suçun değildi. Bunu herkes biliyor."
"Belki doğrudan olmasa da kısmen suç bende. Maho'yu yakalayabilseydim o patlama olmazdı. O evdeki gençlerin hiçbiri ciddi bir suça karışmamıştı. Kurtarılabilirdi."
Faruk başını iki yana salladı. "Senin suçun değildi!" diye tekrarladı. "Kaderde bu da varmış. Belki kardeşinin ölümü o kızın hayatını önemli ölçüde değiştirmiş olabilir ama bunun iyi bir kader değişikliği olduğunu ummak en doğrusu."
