Taksici Osman o günde her zamanki gibi taksisine müşteri aldığında, müşterisinin duygusal bir romantik roman yazarı olduğunu öğrenmiş oldu ve o yazarın yazdığı roman Osman'ın başına en büyük dert açacaktı!
...
Medyadaki şarkı Osman'a benden gelsin. Hiçbir şey düzgün gitmezken bizim dinlediğimiz şarkı!
Yorumlarınızı bekliyorum canlarım!
Bol bol yorum bekliyorum kuzularım!
Umarım Bölüm sizi güldürür!
İyi Okumalar!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Doğmamak elimde olsaydı, bu komik koşullar altında var olmayı belki de seçmezdim."
Budala - Fyodor Dostoyevski
Gözlerimi kapatmış duş alıyordum. Bakamazdım ben bu vücuda günahtır be! Namahremdir. Bildiğin kadın olmuştum ben. Benim küçük Osman'ın yerinde yerler esiyordu. Ağlamam gerekiyordu. İlk uyandığımda başımdaki kadın yüzünden zorla yataktan kalkmıştım ki, üstümdeki minicik gecelikle kafamdan vurulmuşa dönmüştüm. Rüya sanmıştım ama korkudan yere yapışınca makatımın ağrısıyla gerçekliği kavrayabilmiştim.
Ölmüş ve daha basılmamış bir romanın kötü kadını olmuştum. Ama ben erkeğim ya! Ne vardı erkek olaydım! Kadın nedir arkadaş! Allah'ım bir günah işledim ben. Birinin horozuna mı kış dedim.
Şimdi ise duş alıyordum. Bu bedene yan gözle bile bakamıyordum. Romanda da yazdığı gibiydi. Simsiyah geceyi andıran saçları ve bal köpüğü gözleri olan kadın. Burçin Bucak olmuştum. Koca Bucak Aşiretinin Hanımağası olmuştum ben.
Ulan ben daha bu vücuda dokunamıyordum. Nasıl Hanımağa olacaktım?
Kapının vurulmasıyla düşünce trenimden çıkmıştım bile.
"Hanımağam acele edin! Bedrettin'i öldürecekler!"
Bu kızında endişesini anlamıyordum arkadaş. Ölecek kişi bu bedenin kardeşiydi ki, romanda kadının hiç de umurunda değildi. Ölse valla gözünün ucuyla bakıp geçerdi bu kadın. Kadın şimdi romanda acayip gamsız ve soğuk bir insandı.
"Çıkıyorum." Derken çıkan ince sesle de kaşlarımı çatmadan edememiştim. Benim kalın sesimin yerini tiz bir ses almıştı. Gözlerim kapalı kenardaki havluyu alırken, yere düşürdüğüm şampuan kutularla çıkan sesle.
"Siktir!"
Hızla havluyu belime saracakken, göğsümdeki ağırlıkla iç çekip,
"Ulan!"
Havluyu kaldırıp göğsümü kapatacak şekilde bağlarken elime değen yumuşaklıklarla dondum. Ben hayatımda hiçbir kadına çıplak bakmamıştım ki. Kendimi eşime saklıyordum ben ya! Ağlayacaktım. Benim bakir ruhum bunu kaldıramıyordu ya!
