Bir yangın tutuşuyor içimde
Durduramıyorum
Ne kadar hızlı doğuyor gün
Nasıl varıyorum yarına
Anlayamıyorum...
Fırtınanın sesine uyanıyorum
Çoğu zaman
Penceremin uğultusu
Ruhsuz gölgesi yaprakların...
Karanlık, dipsiz bir kuyu...
Issız bir gecenin
Yıldızı sanıyorum kendimi
En durgun denizin suyu
Belki bir düzenbazın
En katlanılmaz huyu...
Nerede yürüyorum?
Ayaklarımı kanatıyor bu taşlar!
Tel tel ayırıyor saçlarım
Kördüğüme dönen hüzünlerimi...
Yine aynı kabusun
Koynunda uyanıyorum
Kayıp gidiyor altımdan yeryüzü
Tutamıyorum...
