Askerim;): Yada kapını önündeki parka gel hemen oradaki bankta olacağım.
(20:22)
Aslında biraz daha sürünsün istiyordum ama bu fırsat benim için çok güzel bu r fırsattı. İlk defa yüz yüze gelip konuşacaktık.
Tam parkın içine girecekken, Ayaz ile Selin'ni aynı bankta olduğunu gördüm. Ayaz'ın pek yüz vermediğini fakat Selin'nin ona yanaştıgını görebiliyordu. Takmadım Banka doğru yürürken. Selin elini Ayaz'ın Yanağına koyup okşadı!
Ayaz elini çekmeye çalıştı ama selin sülük gibi yapışmıştı. Ve ağlıyordu
Hemen yönümü değiştirip eve doğru yürüdüm. Kimseye bulaşmazdım şuan.
Eve girdiğimde Annem babam salonda birbirine sarılarak film izliyordu hiçbir şeyden haberleri yoktu bomba patlasa duymayacak gibilerdi. Ne kadar mutlu bir aile tablosu değil mi.?
Tam odamın kapısını açıp girecekken
Abim yanıma gelip birden bana sarıldı. "Ne oluyor Emre" dedim. Elini belimden çekmeye çalışarak.
"Abin hiçbir şeyi beceremiyor değil mi? Umay" diye sordu birdenbire.
"Ne alâka şimdi" dedim. Omuzumda ki ıslaklık ile irkildim birden. Abim Ağlıyor muydu?
"Ben sevilmeyecek bir adam mıyım? yakışıklı mı değilim, yada çok mu kaba biriyim?"
"Neden bana bunu soruyorsun ki Abi?" dedim.
"Abin hiçbir şeyi hak etmiyor, Ne sevmeyi nede sevilmeyi." Dedi. Hiçbir şey anlamıyordum. "Ben daha kardeşime bile abilik yapmamışım elin kızı beni neden sevsin ki"
"Saçmalıyorsun. Ve artık elini çeker misin nefes alamıyorum" dedim. Dalgaya vurarak
"Bırak be Umay'ım bu zamana kadar sana asla böyle sarılamadım, bırakta şimdi sarılayım" dedi.
"Tamam şimdi bırak uykum var valla" dedim
"Umay"
"Efendim abi" dedim. İsyankar bir şekilde
"Seninle uyuyabilir miyim" dedi masum bir şekilde.
"Sen?"
"Lütfen. Ne olur yemin ederim rahatsız etmem kıvranıp yatarım" dedi. Onun bu hâline içten içe gülmüştüm. Her ne olursa olsun onun elinden bir şey gelmezdi ve ben cidden abimi seviyordum.
"Gel" dedim odamın kapısını açarak
İkimizde içeri girince o direkt yatağa uzandı bende onun koluna uzandım. Özlemiştim abimi.
"Neden mutsuzsun" diye sordu
"Hiç" dedim
Telefonuma üst üste bildirim gelince gözleri telefonuma kaydı.
"Sevgilin ile mi tartıştın? Kim" dedi
"Sevgilim yok abi"
"Vardır var. İyi biri mi?"
"Abi! Sevgilim yok dedim sana!"
"Tamam sakin ol. Sevdiğin iyi biri mi?"
"Abi!" Diye isyan ettim.
"Tamam be uyuyorum ben sende git aşkına bak ne yazmış" diyip duvar tarafına döndü. Saat daha 21:25 idi asla ben bu saate yatamazdim. Tabi o benden daha çok yorulduğu için bu saatte yatıyordu.
Elime telefonu alıp Bildirime tıkladım.
Askerim;): Neredesin Umay sabahtandır bekliyorum.
(20:44)
Askerim;): Umay neredesin sen
(21:20)
Askerim;): Umay Allah aşkına sabahtandır bekliyorum
Askerim;): Gelmeyecek misin ?
(21:21)
Siz: Gelmeyeceğim.
Askerim;): Neden?
Siz: Gelmek istemedim oldu mu
Askerim;): Neden o konu hakkında ise valla işim vardı. Yemin ederim Umay gel konuşup hâl edelim.
Siz: O konu hakkında değil ki sadece gelmek istemedim oldu mu şimdi uyumak istiyorum izninin ile
Askerim;): Peki Umay.
(Görüldü)
"Uyudun mu" diye sordum sessizce.
"He Umay uyudum"
"Yarın Elif ablanın Düğününe gelecek misin?" Dedim.
"Evet neden ki"
"Hiç öyle sordum zaten kapı önü olacak ya bütün mahalle olacak dedim benim abim eksik mi olsun"
"Hiç olur mu öyle şey ben kardeşimi yalnız bırakır mıyım" diyip benim tarafıma döndü kolunu omuzuma Atıp sıkı sıkı sarıldı.
"İyi geceler abi"
"İyi geceler Kardeşim benim"
