Bölüm 11: Bir Diken, En Azından

1.2K 209 1K
                                    

BİZİ AYIRAN ÇİZGİ

🖇

01.05.2024

Selamlar. İki günde bir bölüm atan bu yazarınız için yıldıza tıklamayı çok görmezsiniz diye düşünüyorum hsjskshajhs 😋😋 Satır arası yorumları arttıralım olur mu? 🦦
Oy vermeyi unutmayııın!

İyi okumalar!!! 🤍

Sena Şener - Kapkaranlık Her Günüm

Sufle - Lakin

"Şu küçücük dünyada herkes incitilmiş, isimsiz; herkes yanlış yerde

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"Şu küçücük dünyada herkes incitilmiş, isimsiz; herkes yanlış yerde."

Fernando Pessoa

🖇

BÖLÜM 11: "BİR DİKEN, EN AZINDAN."

Ateşten bir çember vardı göğüs kafesimin üzerinde. Ufak bir kıvılcımdı bir zamanlar. Şimdiyse koca bir yangına dönüşüyordu içine beni de alan. Buna engel olamıyordum çünkü biliyordum ki gücüm ancak o ateşi harlamaya yeterdi. Günden güne, gün doğup gece batana değin, sular akıp ağaçlar yeşerinceye dek göğsümün orta yerinde etrafımı saran ateş yaktı tenimi. İnsan öğrenir. Ben de bir insan yandığında ne kötü bir koku yayılırmış etrafa, öğrendim. Yanık ten kokusunu ezberledim. İnsanın bedenindeki yağların yanarken nasıl sesler çıkardığını kazıdım zihnime. Hiçbiri iyi anılar değildi ama unutamadım. Fiiliyatta yaşamadığım bu acının ruhumu ele geçirmesi tam olarak böyle canhıraş bir zulümdü ve ben o zulmün ilk kurbanıydım.

Ne zaman bitecekti? Ne zaman dinecekti?

Bu yangın hiç sönmeyecek miydi? Oysa her yangın sönerdi.

Kıvılcımlar böyle doğardı çünkü, ben yalnız kül müydüm ki?

Babamın mutlu yuvasına baktım uzun uzun içimdeki kırgınlığı hazmedemezken. Önümde büyüyen, uzadıkça uzayan demirden kapının ardındaki geniş bahçeye ve bahçenin ortasındaki kocaman saray gibi evde gezdirdim gözlerimi. Dudaklarımı büktüm. Bizi sığdıramadığı küçücük evden sonra bu görkemli şatoya onlarca mutluluk sığdırmış olmalıydı. Benden kaçıp sığındığı ev öyle korunaklıydı ki bu boyumdan metrelerce uzun duvarlar, sayamadığım kadar korumalar ve keskin demirlerin bulunduğu hayatında ona kim nasıl zarar verebilirdi, aklım almıyordu. Bir insanın evi böyle korunaklıysa evinden çıktığında kim bilir nasıl önlemler alırdı da bu önlemlere rağmen bir katil onu hayattan koparabilirdi, şaşkındım. Benden köşe bucak saklanmıştı. Beş yıl boyunca ondan tek bir iz, tek bir haber alamamıştım ama bir katilden saklanamamıştı.

BİZİ AYIRAN ÇİZGİ Where stories live. Discover now