*kurguların aktif yazılmasını ve bölümlerin hızlı gelmesini istiyorsak lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayalım.
✒️Gizlice korktuğumuz şey her zaman başımıza gelir... Cesare Pavese
Fırtınadayım
Bi'fırtınadayım
Gözümün gördüğü
göğsümün bildiğiyle
bir değil...🎙️
Tabancalardan çıkan kurşunlar, patlayan camlar, yağmur gibi yağan cam kırıkları, asfalta sürten lastikler, bir anda köklenen gazla hızlanan motor homurtuları ve çığlıklar... Çok değil birkaç dakika evvel üzerinde keyifle yemek yenen masa başsavcının son anda cama yaklaşan siyah araçları görmesi ve dikkat edin çağrısında bulunmasıyla tereddütsüzce devrilivermişti o yana. Restorandaki diğer müşteriler ne olduğunu anlamadan çığlıklar atarak yere çökmüş, otelin hususi güvenlikleri olaya anında müdahale ederek çatışmaya girmişti. Esasen her şey o kadar çabuk olmuştu ki kimse neye uğradıklarını dahi anlamamıştı. Güz kocasının bağırışını duyduğu anda kolundan çekilerek siper edilmek üzere devrilen masanın ardına çekiştirilmiş, Nergis ise şok halinde yere çökerken donup kalmıştı.
Üzerlerine yağmur gibi kurşunlar ve tuz buz olmuş cam parçaları yağmaktaydı. N'oluyordu böyle? Sorunsuz ilerleyen akşamları rüya gibi sürerken bir anda içine düştükleri bu kabusta neyin nesiydi? Derken genç kadın belinden kavrayan büyük bir el ile hafif bir pamuk çuvalı gibi çekilivermişti masanın ardına. Yüzü sevdiği adamın göğsüne onun yönlendirişi ile kapanırken ellerini çınlayan kulaklarına kapatıp tüm bedenini sıkarak beklemişti seslerin dinmesini. Kurşun sesleri beyninin içinde çınlıyordu sanki. Nabzını yutkunuşunun arasında hissediyor, kolları ve parmakları karınlanıyordu. Saniyeler sonra geri çekilmişti bastırıldığı heybetli göğüsten. İlk andan beri sımsıkı kapattığı gözlerini derin bir uykudan uyanır gibi zorlukla aralarken çınlayan kulaklarına kocasının boğuk duyduğu sesi dolmuştu.
-Nergis! Nergis iyi misin?'demişti Eşref Haşim büyük avucu telaşla karısının yanağına yaslanırken. Dehşetle irileşen koyu mavileri hasar tespiti yapmak ister gibi dolaşmıştı kızın üzerinde. Kaskatı kesilmiş bedeninde herhangi bir kanama yoktu. Onu donup kaldığı köşeden tam zamanında çekmişti geriye. Ciğerlerinden rahatlama dolu bir soluk boşalırken eğilip alnından hızlı bir buse almıştı. Ona bir şey olacak diye aklı çıkmıştı. Bir de sırf manzarası güzel diye cam kenarına kendi elleriyle oturtmuştu. Ah ufacık bir zarar görseydi! Aklı yaşadıkları anın korkunçluğuyla karmakarışık olurken kesik ve hızlı soluklarla dönmüştü hemen yamacındakilere.
-İyi misiniz?'
Karısının nazenin bedenini kavrayan eli gücüne tezat incecik olan koluna teselli verir gibi dokunurken duyduğu soruyla dönüp Eşref Haşim'e bakarak başını sallamıştı başsavcı. Böyle zor ve belalı bir davanın ortasındayken davanın savcısı bir tehdit almış, avukatı ölümden dönmüş ve tanığı öldürülmüşken fazlasıyla rahat davranmışlardı. Rahat ve acemi. Kahretsin! Halbuki o her zaman tedbirlerini en baştan alırdı. Lakin ne olduysa bu kez almamış, geniş davranmış ve aklını aile meseleleriyle meşgul etmişti. Evet, yaptığı hata buydu. Kendini tastamam davaya vermek yerine Nergis'in Eşref Haşim ile olan yakınlaşmasına gereğinden fazla mesai harcamıştı. Ve bu kocaman hata belki de canlarına mal olacaktı. Bir an önce toparlamalıydı kendini. Derken Güz bir anda kocasının kolları arasından fırlamış, bilekten kayışlı retro tarz topuklularıyla cam parçalarının üzerine dikkatle basarak duvarın hemen dibindeki buruşturulmuş kağıda benzeyen şeyi almıştı. Sapsarı olmuş suratıyla nefesini tutarak dikkatlice açmıştı bir taşa sarılan kağıdı. Ve gördüğüyle is rengi gözleri eşsiz bir korkuyla büyürken kekeleyerek bağırmıştı.
