Sevgiyle Nefret Arasında

⁷

Arkadaslar çok önemli lütfen burayı okuyun!

Instagram'da ficle ilgili duyurular yapmak ve gonderiler paylaşmak için bir hesap açtım

Lütfen takip edin!

hesap adı: orumcekadamindostu

Evet...bu:)

O hesapta 100 takipci olunca yeni bölüm gelicek!

Sınır:
35 oy
20 yorum

******

Kendimi boğasım var.

Yazar'dan

"Bu fotoğraf ne lan!"

Kaan sinir ve şaşkınlığı aynı anda yaşayarak telefondaki fotoğrafa bakıyordu

Hoş diğerleride öyleydi ama...

Kardeşleri resmen bir çocuğa dayıyordu!

Tamam şakada olabilirdi ama onlara ne!

Diğer fotoğraflarını gördüklerinde hem kıskanmışlardı hem de...açıkça moralleri bozulmuştu.

Batu daha onlarla böyle bir yakınlık kurmamıştı ve bu onların canının sıkılması için yeterli bir sebepti!

Emir kardeşlerine hitaben konuşmuştu

"Kardeşlerim...bosvermeye çalışın!
Akşam yemekte bu fotoğrafları Batu'yla konuşacağız!"

19.00

Yazar'dan

"Batu....Batu abicim hadi uyan."

Yatakta yüz üstü dönüp uyumaya devam eden çocuk, ona seslenilmesini umursamıyor gibiydi

Şuan çok önemli bir rüya görüyordu ve uyanmak istediği konusunda emin değildi

Örümcek Adam'la bir dönerci de hamburger yiyorlardı!

Mert'se kardeşini uyandırmak konusunda kararlıydı

Batu uyanmalı ve hep beraber güzel bir akşam yemeği yemelilerdi, hem zaten konuşulması gereken çok konu vardı

Daha birbirlerini tam tanımıyorlardı bile!

"Batu, yavrum hadi uyan.
Akşam yemeği yenilecek."

Batu kaşlarını çatmış, gözleri kapalı bir şekilde ruyasının devamını görmeye kendini zorluyordu

Hangi hadsiz onu güzelim rüyasından mahkum bırakmıştı ki!
Uyandığında onun sırtına atlayıp kafasını ısıracaktı.
Evet bunu yapacaktı...yani...yapmalıydı!

"Ya bi yürü git!
Rüyamın en güzel yerinde..."

Kendi kendine bir şeyler mırıldanan çocuğu başında uyanmasını bekleyen adam anlamamıştı ve tek derdi çocuğu uyandırmaktı!

Babası bile yoktu şuan ve çocuğun daha rahat olacağını düşünüyordu.

Mert, Batu'yu uyandırmaya çalıştığı sıralarda odaya bir adet aç olduğu için sinirli olan Demir girmişti

Aç olmaktan nefret ediyordu!

"Biraz daha oyalanın isterseniz!
Akşam yemeği yemeyip direkt kahvaltıya atlarız!"

"Demir! Napayim abicim?!
Uyanmıyor!"

Hızla yatağa yaklaşan Demir bir yandan da sırıtıyordu, aklındaki fikiriz uyguladığında Batu bay bir sinirlenecekti ama...olsundu!

"Sen o işi bana bırak...ben hallederim!"

Ve bamm!

Batu Demir'in sırtında!

"HASSİKTİR!
NOLUYO LAN-"

"Sssh sakin ol çakma örümcek adam, sadece yemeğe ini-"

"DEMİR!
İNDİR ŞU COCUGU SIRTINDAN!
ALLAH GÖSTERMESİN DÜŞÜRÜRSÜN FALAN-"

"Sakin ol abi!"

"İNDİR LAN BENİ!
DÖVERİM BAK SENİ!
UYUYAN İNSANA YILAN BİLE DOKUNMAZ!"

"O söz öyle değildi ama neyse..."

*****

Masada genel olarak bir şaşkınlık vardı

Demir ve Batu dışında

"Az önce ne yaşandı lan!"

Uykusundan uyandığı için gergin olan Batu, Alp'e ters bir cevap verdi

"Hiçbir şey olmadı!
Eksik kromozomlu abiniz beni sırtında masaya getirdi!"

Alayla kardeşine cevap verdi Alp

"Cidden hiçbir şey olmamış..."

"Sus!"

"Abicim ne bu şiddet bu celal!
Gören de zorla seni burada tutuyoruz sanar!"

"Öyle zaten!
Beni bu evde zorla tutuyorsunuz!"

Batu'nun bu cevabından sonra masada büyük bir sessizlik oluşmuştu

Batu'da ne dediğini sonradan anlamıştı

"Ben öyle demek-"

Mert sesindeki kırgınlığı gizleyemeyerek kısık bir sesle, ki elinde değildi, konuşmuştu

"Batu, bizimle yemek yemek istemiyorsan odana geri çıkabilirsin, en azından mutlu olacaksan."

Batu yediği boku anlayarak utançla yemek odasından çıkmış ve odasına doğru yol almıştı...bu gece ona uyku yoktu.

*****

Batu'dan

Tamam..

Bu evde kesinlikle zorla durmadığıma hem fikiriz..ilk başlarda zorla gelmiş olabilirim ama son zamanlarda fikirlerim değişiyordu..

Ve ben az önce...büyük bir saçmalık yaptım...bunu nasıl düzeltmem gerektiği hakkında da herhangi bir fikrim yok!

Genelde karşımdaki kişiyi ve sonuçları düşünmeden konuşurum ve bu da çoğunlukla beni çıkışı olmayan bir yola sokar.

Az önce dediklerimde de zaten ciddi değildim...mal Batu...onlar bunu nasıl anlayacak!

Arkadaşlar!

Bu boku işler daha da çıkmaza sürüklenmeden düzeltmem gerek!