Sophie
Ik zit op mijn bank te wachten totdat Carmen er is. Ik heb namelijk echt geen zin om al mijn kleding alleen op te ruimen en toen ik net alles uit mijn kast haalde, vond ik echt veel kleding van Carmen. Dus het is ook wel handig als ze komt. Het is nu 5 voor 1. Ze was hier om 1 uur, zei ze dus ik moet nog heel even wachten.
“Meid al die kleding, ik word niet goed.” Carmen staart naar de grond vol met kleding. “Ik denk dat we het beter in de woonkamer kunnen leggen.” Ik til een stapel op en gooi het in de woonkamer. “Waarom heb jij zoveel kleding, Sophie." Carmen tilt ook een stapel op. "He, deze is van mij!” Ze vist een rood topje uit de stapel. Ik lach en ga door met alle kleding in de woonkamer te gooien.
We hebben wat muziek opgezet en zijn nu ongeveer een klein half uurtje bezig. We hebben pas een kwart gehad, maar dat komt omdat alles wat ik weg doe en Carmen niet wil, we gelijk op vinted zetten. “Hou op, is dit niet dat shirt dat je van Max hebt gekregen?” Carmen haalt een lelijk groen shirt ergens tussen vandaan. "Oh my god, die is denk ik al 4 jaar oud.” Ik pak het shirt uit haar handen. Voordat ik de jongens leerde kennen had ik een half jaartje met een jongen genaamd Max. Dat is toen uitgegaan omdat hij echt jaloers op een ander niveau was. Op de dag van vandaag liked hij nog steeds mijn story’s en foto’s. Matthy is ervan op de hoogte en het doet hem niet zoveel. Hij zal pas ingrijpen op het moment dat hij me zal berichten. Wat eigenlijk ook wel fijn is, anders komt er dadelijk weer ruzie om niks. Over ruzie gesproken. Leyla heeft mij sinds gister elk uur lopen bellen. Carmen heeft ze nog niet gebeld of geappt. Ze heeft Robbie ook gebeld om haar excuses aan te bieden voor wat er in zijn kamer was gebeurd. “Weet je wat we hier mee gaan doen.” Carmen trekt het shirt uit mijn handen. Uit haar broekzak pakt ze een aansteker. Sinds Carmen met Sven heeft rookt ze ineens. Iedereen lachte er een beetje om want Carmen was altijd het meest tegen roken. Ze maakt mijn balkon deur open en geeft mij de aansteker. “Burn it!” Roept ze. Ik steek het shirt in de fik. Carmen pakt haar telefoon erbij en filmt hoe het shirt langzaam verbrandt.
“Jij bent soms echt ghetto." Ik plof naast Carmen neer op de bank. We zijn eindelijk klaar met al mijn kleding opruimen. Ik heb echt veel weg gedaan dus Matthy mag wel trots zijn. Al ga ik hem nu wel verplichten om met mij te gaan shoppen. Ik heb namelijk helemaal geen leuke bikini’s meer en volgende week is het zwembad feest natuurlijk. “Meid ik kan het gewoon echt niet beseffen.” Carmen draait naar mij toe. “Wat?” vraag ik haar. “Je gaat gewoon samen wonen met Matthy.” zegt ze blij. Ik begin het nu ook wel echt steeds meer te beseffen. Ik ga gewoon samen wonen. “Meid nu we toch bezig zijn.” Carmen staat op en trekt me van de bank. Ze neemt me mee naar mijn slaapkamer. “We gaan al die domme accessoires van je ook gelijk uitzoeken.” ze trekt de la met al mijn zonnebrillen open. “Hoeveel zonnebrillen kan een mens hebben.” Ze pakt ze er allemaal uit en legt ze op mijn bed neer. “Doe voorzichtig, sommige waren duur!” ik pak de Prada bril die ik van Koen heb gehad er als eerste uit. Die mag echt absoluut niet weg. “Weet je deze nog.” Ze pakt een roze zonnebril en zet hem op. “Oh my god, die had ik op met Carnaval vorig jaar.” lach ik. “Je hebt toen voor het eerst met Matthy gezoend!” Roept ze. Dat is waar ook. Er heeft altijd wel iets gespeeld tussen mij en Matthy. Voordat we een relatie kregen hebben we een paar keer gezoend, maar eigenlijk zochten we er allebei toen niet zoveel achter.
Een jaar geleden
"Soof, kom deze kant op.” Matthy pakt mijn hand en trekt me weg uit de menigte. We hebben bijna wel elke bar hier in deze straat gehad nu. “Waar gaan we heen?” vraag ik aan hem. “Het huis van Rob zijn ouders.” antwoordt hij. Ik knik en loop met hem mee naar de rest. We lopen met zijn allen richting het huis van Robbie zijn ouders. Die zijn een weekje op vakantie dus we slapen allemaal daar vannacht.
We lopen door de poort van Robbie. Hij beweerde dat dit een snellere route was. “Hier is het.” Robbie maakt zijn achterdeur open. Iedereen loopt naar binnen. Ik wil ook naar binnen lopen maar Matthy trekt mij terug. “We komen er zo aan.” Roept hij naar de rest. Waarom lopen we niet gewoon door? Ik kijk Matthy verbaasd aan. Hij heeft nog steeds mijn hand vast en trekt me dichter naar zich toe. Hij kijkt me aan en bijt op zijn onderlip. Deze hint hoeft hij me geen twee keer te geven. Ik sla mijn armen om zijn nek en plaats mijn lippen op de zijne. Een simpel kusje wordt al snel een zoen. Onze tongen kruisen elkaar vurig. Ik voel hoe hij een van zijn handen op mijn kont legt. “Betrapt!” Koen komt aanrennen met zijn telefoon in zijn handen. Ik schrik op en deins een stukje naar achter. Niet wetende dat er een muur al zo dichtbij stond. Ik klap met mijn achterhoofd tegen de muur aan.
“Heeft iemand mijn bril gezien?” Ik lig op de bank van Robbie met een icepack tegen mijn hoofd aan. Ik heb knallende hoofdpijn. Wat ook niet raar is aangezien ik mijn hoofd echt heel hard heb gestoten. “Er is een kans dat je misschien wel een hersenschudding hebt en het enige waar jij om geeft is een zonnebril?” Carmen kijkt me verbaasd aan. “Car, hij was roze.” Ik rol met mijn ogen. “Ik ga hem wel zoeken.” Matthy staat op van de bank en loopt naar buiten. “Jullie hebben net gezoend he.” Carmen steekt haar tong uit. “Doe normaal.” zeg ik lachend terug.
"Soof, ben je wakker?” hoor ik iemand naast mij fluisteren. Ik kijk opzij en zie dat het Carmen niet is. Ik lig in de woonkamer met Milo, Carmen en Matthy en Milo ligt op de bank dus het lijkt me stug dat hij het is. Dan is er nog maar een iemand over.
Matthy.
Ik kijk naar de andere kant en zie Matthy in zijn ogen wrijven. "Ja, wat is er?” fluister ik terug. “Mijn luchtbed is lek.” Hij zet zijn zaklamp aan en schijnt op zijn luchtbed. Die ligt aardig erg op de grond ja. Ik sla een klein lachje uit en hou dan mijn deken omhoog. “Kom maar.” Ik schuif een beetje opzij. Matthy staat op van zijn luchtbed en komt naast me liggen. “Dankje.” zegt hij zachtjes.
أنت تقرأ
Wij voor altijd ( Bankzitters fanfictie)
قصص الهواةSophie zit in een hechte vriendengroep met de Bankzitters. Al heeft ze het gevoel dat de band van haar en Matthy toch net wat anders is. Maar is hij echt zo leuk als hij lijkt?
