Bölüm 28 : "KAÇAMAK"

Beginne am Anfang
                                    

Furkan gür bi kahkaha attı. "Büyük mal kaybı."

Sungur omzunun üzerinden ona kısa bir bakış attı. "Arabamın üzerinde ne halt ettiğini sorabilir miyim?"

"Sorabilirsin ama ben cevaplar mıyım bilmem." dedi Furkan lolipopunu yemeye devam ederken.

Koray bakışlarını yerde yatan bedene çevirdi. "Bu kadar yeterli," dedi. "Onu sıkıca bağlayıp bodruma kapatın, daha sonra tekrar geleceğim."

Furkan tam ağzını açıp bir şey söyleyecekti ki bu sefer de bir anda depoya dalan kocaman bir araba yüzünden sözü yarım kaldı. Herkesin bakışları oraya dönerken gelen adam belliydi.

"Bu osuruk suratlı kim?" diye sordu Furkan.

"Cemal Sikilmiş." diye cevap verdi Sungur.

Koray başını dikleştirerek, arabadan inip hızla ona doğru yürüyen adama baktı. Keyfi Yerine gelmeye başlıyordu.

"Aboo," dedi Furkan. "Yaşlı ve Öfkeli, tam benlik."

Sungur ya da Koray herhangi bir tepki vermedi. İkisinin de tek odağı onlara doğru gelen yaşlı adamdı. Sungur arabadan uzaklaşarak adama doğru birkaç adım attı. Ellerini pantolonunun cebine koyup, başını hafif bir acıyla yana eğerek yanına gelen adama iğrenir ve öfkeli bir bakış attı. Bu yılların öfkesiydi.

"Sizi!" dedi Cemal Sevilmiş işaret parmağını ikisinin ortasına doğru uzatarak. "Buna pişman edeceğim."

Sungur boş boş bakmakla yetinirken, Koray alayla güldü. "Elinden geleni ardına koyma."

Cemal Sevilmiş öfkeyle güldü. "Beni kendine düşman etmeyecektin Yıldırım. Ve sen," Sungura döndü. "Çok yakın zamanda buna pişman olacaksın."

Kendi pişman olacağını bilmeden kurduğu bu cümle, onda hiçbir etki yaratmadı. Çünkü onu yok etsin diye arasına göndereceği silah, kendisine doğrultulacaktı ama henüz haberi yoktu.

Cemal Sevilmiş'in bakışları yerdeki oğluna döndü. Hiç acımadı. Sadece öfkelendi. Bunun sebebi ise onun oğlunu bu hale getirerek onun imajını çizmiş olmalarıydı. Oğlu umurunda degildi. Umurunda olan şey gururuydu.

MÜPTELA (tamamlandı)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt