2. BÖLÜM

10 2 3
                                    

Ben anneme yardım ederken babam bana seslendi. (O adamdan nefret ettiğimi söylemişmiydim? Neyse.) Babamın yanına gittiğimde o gelen ailenin babasıyla konuşuyordu. Peki
neden çağırdı beni o zaman bu şerefsiz adam?

Beliz: Ne oldu baba? Neden beni çağırdın ?
Babam: Gel kızım Atlas ve ailesi ile tanış.
Beliz: Baba tanışmayı gerçekten çok isterdim ama işim var. Kızlara söz ver-
Babam: Öhöm öhöm! Kızım çok ayıp! Tanış ondan sonra gidersin tamam mı?!
Beliz: *İçinden* Atlas ve ailesi gidince ben sıçtım. Hemde çok büyük sıçtım.
Beliz: Tamam babacım. Merhaba efendim ben Beliz. Sanırım oğlunuz ile aynı yaştayız.
A.B( A. Babası): Merhaba kızım. Bana kısaca Sinan diye bilirsin. Siz oğlum ile aynı sınıftamısınız?
Atlas: Evet baba, aynı sınıftayız. Ama daha tanışmadık. Şimdi benle sizle birlikte tanışacağım baba.

O böyle dedikten sonra babasının elini sıkıp Atlasa elimi uzattım. El sıkıştık, tanıştık felan. Atlasın elini bıraktıktan sonra annesiyle el sıkıştık. Atlasın ailesi çok iyi kalpli ve Atlas ailesine her şeyini anlatabiliyormuş. Keşke bende ailemle böyle olabilsem. Biraz konuştuktan sonra telefonuma mesaj geldi. Işıl beni evin önünde bekliyormuş. Ben hemen telaşla hoşçakalın falan diyip çantamı almaya giderken babam beni durdurdu. Ve kulağıma fısıldadı.

Babam: Seninle akşama görüşeceğiz küçük hanım!! *Kısık sesle*
Beliz: P-peki babacım. *Kısık sesle*

Hemen üzerimi değiştirip ve çantamı alıp çıktım.

Giyindiğim 👇🏻

Kızlar dışarıda oyalanıyordu

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Kızlar dışarıda oyalanıyordu. Gizem çiçeklerle oynarken birden soluk bir çiçek gördü. Ellerinin arasına aldığında çiçek tekrardan canlandı. Şaşırmıştık. Gizem bile bunu görünce çığlık attı.

Gizem: Sonunda doğayı birazda olsun kontrol edebiliyorum.
Işıl: Keşke bende yapabilsem:(
Gizem: Aga be. Olsun sende yaparsın.
Beliz: Yemek yemeye gidebilirmiyiz artık. Acıktımda :D
Gizem: Hahaha tamam gidelim. Hadi Işıl .

Biz giderken yağmur başladı. Ben yağmuru sevdiğim için sorun etmedim. Gizem ve Işıl'da çok seviyor. Ama yağmur çok bastırdığı için ıslanmak istemedik. Birden aklıma su elementini kontrol edebildiğim geldi. Bir seferlik denemek istedim. Ve denedim. Oldu. Yağmur azda olsa hafiflemişti. Bu yüzden pes etmeyip devam ettim. Aynı zamanda da şarkı mırıldanıyordum. Caddelerde Rüzgar - Nilüfer. Bir kaç dakikada tamamen durmuştu.

Çook sevinmiştim

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Çook sevinmiştim. Giderken Işıl' ın aklına bir şey gelmişti. Birden durdu. Bizde durduk. Ne olduğunu sorduk. Anlatmak yerine sadece beklememizi söyledi. Hava biraz kararmıştı çünkü biz 19:40 gibi çıkmıştık. Işıl bize yukarıdaki yıldızlardan birine bakmamızı söyledi. Biz bir tane yıldıza baktık. Yıldız biz bakarken kaydı. Hemen bir dilek tuttuk. Çok güzeldi. Işıl hemen bize dönüm yemek yemeye gidelim dedi. Biz de onayladık.

Restoranda gittiğimizde çok açtık. Yemekler gelince hemen yedik. Sonra beni babam aradı. Eve gelmemi söyledi. Ve bende o an sıçtığımı anladım. Hemen çantamı alıp eve gittim. Eve vardığımda Atlas ve ailesi hâlâ oradaydı. Neyseki onlar hâlâ bizdeydi. Onlar sayesinde tokat yemicektim. Kapı açılınca bu mutluluğum fazla sürmedi. Babam çok kızgındı. Ben içeri geçtim. Onlar salonda oturuyordu. Ben içeri geçtiğimde babamda arkamdan geldi. İçeride dayanamayıp Atlas ve ailesinin yanında bir tokat patlattı. Yine gözlerim dolmuştu. Babam bana bakarken gözümden bir damla aktı. Sonra iki derken babam ağladığımı görünce daha çok sinirlendiği için bir tokat daha patlattı. O kadar sert atmıştı ki yanağım kıpkırmızı olmuştu.

Annem: Hayatım ne yapıyorsun?
Babam: Ne demek ne yapıyorum? Görmüyor musun? Kızımız eve geç geldi. Dua etsin misafirlerimiz var.

Damla( A. Annesi): Aaa bu ne münasebet. Siz kızınıza böyle mi davranıyorsunuz?!?

Sinan: Gerçekten. Kızınızın yanağının haline bakın kıpkırmızı olmuş. Bari biraz acıyın be kızınıza!

Beliz: Önemli değil Sinan bey. Ben alışkınım bu tür şeylere.

Damla: Kızım ailen sana hep böyle mi davranıyor?!?!

Beliz: Evet Damla abla ama alıştım ben. Üzmüyor artık ben...
_________________________________________
Bölüm sonuu~~
Hoşçakalınn ballarımm bebişlerimm.
Unutmayın Seviliyorsunuzzz<<<<<33
❤️❤️❤️

Elemetler OkuluWhere stories live. Discover now