(bu hikaye'nin bazı kısımları gerçek hayatta yaşanmıştır)
0fffffff. Yeter artık! TEK SORUN ALLIK SÜRMEM MİYDİ!!?! Beni mutlu eden tek şey makyaj malzemelerimdi. AMA ARTIK ONLAR DA YOK. (ağlamaklı bir sesle) ama onların hepsini kendi paramla almıştım...
Da(Dahyun'un annesi) : DAHYUN DEBELENİP DURMA ODANDA! YETER ARTIK NE MAKYAJ MALZEMESİYMİŞ? YEMEĞE GİDECEĞİZ DEDİK PARTİYE DEĞİL! BOYA KOVASINA GİRİP ÇIKMIŞSIN!
Dh: YALANCI! SADECE ALLIK VE HİGLİGHTER SÜRDÜM. BİRDE HAFİF RENK VEREN BİR GLOOS
Da: SEN BANA YALANCI MI DEDİN. VE BANA BAĞIRDIN! FARKINDAYSAN BEN SENİN ANNENİM (odaya dalar ve Dahyun'a tokat atar)
Dh: İstediğin kadar tokat atabilirsin. KORKMUYORUM ARTIK TOKATLARINDAN. TOKAT ATINCA HAKLI OLMUYORSUN!
Da: KES SESİNİ! SENİ DOĞURACAĞIMA TAŞ DOĞURSAYDIM. 1 ay dayında kal da gör gününü. TOPLA EŞYALARINI MAL MAL BAKMA SURATIMA 1 AY BOYUNCA BENİM KIZIM DEĞİLSİN
Dh: Tamam o zaman. Makyaj malzemelerimi ver
Da: Ne?
Dh: Madem 1 aylığına senin kızın değilim. O zaman o 1 ayda makyaj yapabilirim değil mi? Makyaj malzemelerimi ver
Da: Al başına çal Makyaj malzemelerini. Maymun suratlı. Anca makyaj güzeli olursun (Makyaj malzemelerini verir)
Dh: Bu iltifat için teşekkürler. Her kıza makyaj yakışmıyor o yüzden bana binevi güzelsin dedin. Şimdi beni yalnız bırak eşyalarımı toplayınca otobüsle giderim
Da: Tanrı seni kahretsin Dahyun. 17 sene boyunca hastanede karıştırmış ol diye dua ettim. Keşke seni doğuracağıma o gün ölseydim (odadan çıkar)
Dahyun'un anlatımıyla:
Eşyalarımı toplayıp otobüse baktım. 5 dakika vardı. Durak zaten evin önündeydi. Hemen hazırlandım. Annem dizisini izliyordu ve ben asla umurunda değildim
Dh: Ben gidiyorum
Da: Görüşmemek üzere
Otobüse bindim. Evleri biraz uzaktı. 15 dakika bekledim. Sonunda durağa gelmiştim. Eve 1-2 dakika yürüdüm. 6 kattalardı ama benim asansör fobim vardı. Bu yüzden merdiven ile çıkmak zorunda kaldım. Zili çaldım. Bir süre sonra Yengem açtı
Dy (Dahyun'un yengesi): Dahyun? Ahh niye şaşırıyorsam. O kadın seni yine evinde istemedi değil mi?
Dh: Yenge ben size gerçekten yük olmak istemiyorum
Dy: Birdaha duymayacağım. Sen bize yük değilsin. Hadi geç içeri
Dh: Yenge... Sen ve dayım olmasaydın ben ne yapardım (yengeme sarılıp ağlamaya başladım)
Dy: Şşşşşşşt tamam ağlama artık. Kapıda kaldın hadi gel içeri
*İçeri girdim. Hemen benden büyük kuzenim Jihyo ve küçük kuzenim Tzuyu geldi
Tz: Unnie?
Jh: Dahyun?
Tz: Unnie hoşgeldiiiiin (Dahyun'a sarılır)
Dh: Hoşbuldummmmm (o da sarılır)
Evt biraz kısa oldu biliom ilerleyen zamanlarda daha uzun bölümlere geleceğimmmm
