Mabet Taşı

1- Beni Terketme

Lotar dedi annesi, Lotar uyandın mı? Hadi hazırlan daha Rodnike yemek götüreceksin. Zavallı çocuk bir buçuk gündür aç, hadi uyan artık.

Lotar daha gözleri açılmamışken Rodnik'in bir siyah elli olmadığı bir dünyayı yarım yamalak kurguladı, sonra bunun ne kadar ayıp olduğu fikrine hak verip gözlerinden sızan ışığa odaklandı. Önce tek bacağını ranzasından dışarı uzattı, iki kişilik ranzada üstte yatıyordu. Altındaki yatak uzun süredir boştu. Sonunda kendini bir şekilde dışarı atmayı başardı. Susuzluktan çatlamış bir sesle Annesine
"Uyandım sen yemeği hazırladın mı?"
"Yemek iki saat kadar önce hazır oldu. Onu tekrar ısıtmak zorunda kaldım. Abisine bakan biri için yatağı fazla seviyorsun."
Lotar gülümseyerek duvarda asılı duran süslü kabzalı bıçağa baktı, abisine o hediye etmişti, henüz taş tarafından sınanıp kara elle cezalandırılmadan önce. O günden beri abisi iyileşene kadar kimseye el sürdürtmüyordu. bilincinin gün be gün baskılanıp bulutlanması, gitgide daha az konuşkan olması, hiçbir şey, hiçbir şey inancını yok edemiyordu. Hızla mutfakta şöminenin önündeki yemekle dolu sepeti alıp yola koyuldu. Rotası keşfettiği eski bir handan geçiyordu ve burası inanılmaz çilekli turtalarıyla ünlü bir yerdi o da biraz da suçluluk hislerinden dolayı tatlısının yarısını abisine götürüyor bu şekilde onu boşuna bekletmemiş oluyordu. Biraz yürüyüşün ardından han kapısına gelmişti. Ağır han kapısının sarı renkli tokmağına vurdu ve hancının kapının üst bölmesini açıp kendisini tanıyıp içeri almasını bekledi. Biraz beklemeden sonra hancı ağır han kapısını bir kağıtmışçasına açtı. Hoşgeldin Lotar dedi, tatlını masada mı yersin sarayım mı?
"Açıkçası biraz dinlenmek istiyorum, bir masada yiyeceğim." dedikten sonra büyük turta dilimini alıp bir kenara oturdu. Kırıp bir kısmını aceleyle ağzına tıkıştırırken kahkahaların arasında seçebildiği sözcüklere kulak kabartıyordu. İlmarilde yeni bir parşömen arayıcılar tarafından bulunmuş. Aman ne iyi diye düşündü. Bir tane eksilmiş. Neyse diyip bunun moralini bozmasına izin vermeden kalan turtayı çıkına sarıp handan çıktı. Parşömenler azalıyordu, belki yakında biterdi bile. Altmış bir parşömenin saklandığı ve bulunmak için beklediği haberinin geldiği bir ay öncesini hatırladı. Çocuk yüreği nasıl da umutlanmıştı. Her bir parşömen kara ellilik lanetini yok ediyordu. Zenginler çocuklarının düzelmesi için yazıları yüksek fiyattan kapışınca maceracıların sayısı da günbegün artıyordu. Geride 15 kadar parşömen bilmecelerinin çözülüp alınmayı bekliyordu. Lotar yakında yola çıkacaktı çıkmasına ama bir ekibe bile dahil değildi. Bu halde girişimi intihar olurdu. Handan çıkıp biraz yürüdükten sonra artık abisinin yaşadığı ağaç koruluğa varmıştı. Sağa sola sesleniyordu. Karşılık alamadıkça korkusu artmaya başladı. Derken onu gördü, sakin görünen bir ifadeyle ona bakıyordu.
"Tanrılara şükürler olsun. Neden cevap vermedin, Rodnik? Senin için endişelenmeye başlamıştım. Sen iyi misin?"
"Neden gelmedin, ağaçlardan reçine yemem hoşuna mı gidiyor?"
Özür dilerim dedi Lotar kederli bir sesle.
"Her neyse, artık önemli değil Lotar, ben artık rüya görmüyorum. Benliğimin bilincimin tüm parçaları teker teker kayboluyor. Kalan şey ise karanlık bir boşluk. Bana yardım edebilir misin? Bana, kardeşine?"
"O nasıl laf Rodnik? Etrafta hala seni düzeltebilecek ondan fazla parşömen var. Birinden birini alıp sana getireceğim. Bu saçmalık son bulacak."
"Beni diğer karaelliler gibi tehcirle yollamadınız. Bunun için minnettarım. Ama önüne bak, gerçeği gör. Ben çok yakında aklımı kaybedip bir barbara dönüşeceğim. Etraftakilere ölüm saçan akılsız bir hayvan. Belki de beni şimdi öldürmelisin."
"Bunu duymamış gibi yapacağım. Bak sana turta getir..."
"Lanet turtanı veya annemizin lezzetsiz yemeklerini istemiyorum. Öldür beni."
Bu esnada Rodnik yemeklerin durduğu çıkını eliyle devirmişti.
"Önce benim ölmem gerek. Senden biraz daha beklemeni istiyorum."
Rodnik başını ayaklarına dikip peki diyebildi sonunda. Ama dönüşürsem önce sizin evi dağıtırım."
Lotar gülümsedi, biraz konuştular. Hava kararmaya başlayınca Lotar da yola koyuldu.