Dayanamıyordu,Dora artık dayanamıyordu. Kötü derslerinden,sahte arkadaşlarından,ailesinden ve en çok hayatından. Evet Dora artık ölmek istiyordu çünkü burada kalmasını gerektiren hiç bir şey yoktu. Her zaman kendine
"Ne zaman öleceğim? Artık yaşamak istemiyorum"
diyordu ama kendini öldürmekten korkuyordu. Birkaç kez denemişti aslında. Ama ne zaman eline bıçağı alsa hemen yere fırlatıyordu kısacası Dora, artık bıkmış ve ölmek isteyen aç bir hayvandan başka bir şey değildi. Ta ki o çocuğu tanıyana kadar.
Dora annesinin(menny hanım) odasını sertçe açması ile uyanmıştı
"Yine ne oluyor Anne?"
"Ne olacak yaşam belirtisi göstermeyen seni uyandırmaya geldim."
Dora Annesini hiç takmamıştı.
"Tamam şimdi odamdan çıkar mısın?"
"Tekrar uyuman için mi hiç sanmıyorum."
"Anne çık artık,sinirlenmek istemiyorum."
"Tamam be! ama misafirimiz gelecek haberin olsun çok yakışıklı biri."
"Beni ilgilendirmiyor,çık artık."
Menny hanım cevap vermeden kapıyı kapatıp çıktı. Ve Dora içinden
"Yine sıkıcı ve bunaltıcı bir gün"
Dedi.
