Bir kız varmış
İstanbul'da,
Saçları siyah.
Aşık olmuş,
Hiç beklemediği bir anda.
Çok güzel zamanlar geçirmiş
Siyah saçlı oğlanla.
Hayatının karmaşası içinde
Oğlanın sevgisi ayakta tutmuş onu.
Farketmemiş ama
Çok sevmiş oğlanı,
Oğlan da onu,
Öyle ummuş.
Aslında ikisi de hatalar yapmış,
Farketmeden.
Belki çok sevdiklerindendir.
Bunlar aslında ilişkilerine zarar vermiş
Ama ayrılamamışlar,
Akıllarına dahi gelmemiş.
Bir gün kız
Almış oğlanı karşısına
Ve
Daha fazla yapamayacağını söylemiş.
Oğlan inanmak istememiş,
Beklemediği anda aşık olduğu gibi
Beklemediği anda ayrılmışlar.
Ama ayrı yapamamışlar,
Barışmışlar,
1 hafta sonra.
Çok özlemişler birbirlerini,
Çok.
Bir süre sonra kız gitmiş
Başka bir yere,
Farklı şehirlerde yaşamaya başlamışlar.
İyi gelmemiş onlara bu.
İlgileri yetmemiş birbirlerine.
Ve kız
Bir daha ayrılmış
Bunun en doğru olduğunu umarak.
İlk zamanlar iyi ve özgürlermiş,
En azından kız öyle hissediyormuş.
Bir zaman sonra eksikliğini hissetmiş.
Kimseyle konuşmak istememiş,
Ne onunla ne de bir başkasıyla.
Ama oğlan yapmış,
Yakınlaşmış başkalarıyla.
Hangisi daha çok seviyormuş?
Aylar sonra bir gün
Kız oğlanı aramış,
Hiçbir beklentisi olmadan,
Sadece özlediği için.
Gece yarılarına kadar konuşmuşlar
Ve bir süre sonra yine
Farketmeden
Barışmak istemişler
Ama artık sadece istemek yetmiyormuş .
İkisi de çok değişmiş,
Aynı kalan tek şey sevgileriymiş,
O da meçhul.
Zıtlaşmışlar çok fazla,
Sevginin yeterli olmadığını anlamışlar.
Kız oğlanın şehrine gitmiş,
Aşkını görmeden geri dönmüş
Çünkü oğlan görüşmek istememiş.
Kız için artık bitmiş,
Öyle olmasını istemiş.
Toparlanmaya çalışırken oğlan engel oluyormuş
Ve
Bu kızı daha çok yormuş.
Ne yapacağını bilemeyecek bir durumdaymış şuan.
Her kim bu acıyı içinden alabilecekse
Yalvarmaya hazırmış ona
Sadece iyi olmak istiyormuş,
Onlu ya da onsuz...
Bir AŞK varmış içinde doğru barındırmayan.
YOU ARE READING
BENden Parçalar
Poetryİçimden nasıl gelirse... Her nasıl istiyorsam... Burada istediğimi düşünmekte özgürüm... Siz de eleştirmekte özgürsünüz...