ထန်ယို့ရှန်သည် သူ၏မျက်နှာအား လက်ဖြင့် ထပ်မံပွတ်ပြီးနောက် ပြောပြန်သည်။
“အစကတော့ ဒီနေ့ ရိက္ခာစုဆောင်းဖို့ အပြင်ထွက်လာခဲ့ကြတာ.. ဟိုင်ချန်က ရာသီဥတုကောင်းတော့ ဇွန်ဘီအင်းဆက်တွေ ကောင်းကောင်းရှင်သန်နိုင်ကြတယ်.. အဲဒါကြောင့် လုံးဝ မလိုအပ်ဘူးဆိုရင် အိမ်အပြင်တောင် မထွက်ချင်ကြဘူး..”
ထိုစကားများအား နားထောင်ပြီးနောက် နျဲ့ရှောင်နှင့် အခြားသူများမှာ ကမ္ဘာပျက်ကပ်အတွင်း ရှင်သန်နိုင်ရန် မည်မျှခက်ခဲကြမ်းတမ်း ရက်စက်သည်ကို နားလည်ခံစားမိကြသည်။ သူတို့အားလုံး ပြည်မမှ လာကြသည်ကို ကြားသည့်အခါ ထန်ယို့ရှန်၏အဖွဲ့ အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားသွားကြသည်မှာ မထူးဆန်းတော့ပေ။
ထိုသို့ပြောပြီးနောက် ထန်ယို့ရှန်သည် နျဲ့ရှောင်၏အဖွဲ့မှ လူများအား မြင်သည့်အခါ အနည်းငယ် ကြောင်အသွားမိသည်။ သူတို့အားလုံးသည် ကောင်းမွန်သပ်ရပ်ပြီး အေးမြသော အဝတ်အစားများအား ဝတ်ဆင်ထားကြသည်။ အထူးသဖြင့် ကျားကြီးနှင့်အတူထိုင်နေသော ရုပ်ရည်ချောမောသည့် ကောင်ငယ်လေး ဖြစ်သည်။ သူ၏ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ခြေလက်များ အတိုင်းသားပေါ်နေပြီး ဇွန်ဘီအင်းဆက်များအား မကြောက်ရွံ့ဟန်ပင်။
ထန်ယို့ရှန်သည် သံသယမရှိဘဲ ကြင်နာမှုအပြည့်ဖြင့် ထိုကောင်ငယ်လေးအား သတိပေးလိုက်သော်လည်း များမကြာမီမှာပင် ဆစ်စလို၏ ထူးခြားသောစွမ်းရည်အား သိရှိလိုက်ရသည်။
ပိုဆီယာ ပြုံးလျက်နှင့် ပြောလေသည်။
“မင်းတို့ရဲ့ အပေါ်ဝတ်အထူတွေကို ချွတ်လိုက်ပြီး အေးအေးသက်သာ နေလို့ရတယ်.. ဒီကောင်လေးနဲ့ အတူရှိရင် ဇွန်ဘီအင်းဆက်တွေ အနားတောင် ကပ်မလာနိုင်ဘူး..”
ဤကဲ့သို့ မှော်စွမ်းအင်အား သိရှိလိုက်ပြီးနောက် ထန်ယို့ရှန်မှာ အပေါ်ဝတ်များချွတ်ရန်ပင် မစောင့်နိုင်တော့ချေ။ သူတို့အဖွဲ့မှာ လွန်ခဲ့သည့် အချိန်ကပင် ချွေးတရွှဲရွှဲ ဖြစ်နေကြပြီး ဖြစ်သည်။ ထန်ယို့ရှန်သည် နျဲ့ရှောင်တို့အဖွဲ့အား သေသေချာချာ လေ့လာပြီးနောက် စိတ်ခံစားချက်များ ပြည့်နှက်လာသည်။ မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်းပင် ပြည်မကြီးမှ အကြီးအကဲများသည် ပင်လယ်အားကူးဖြတ်ပြီး ကယ်ဆယ်ရေးပြုလုပ်ရန် စေလွှတ်လိုက်ကြသည်။ သူတို့အားလုံးမှာ အလွန်အစွမ်းထက်ကြသည်။ အိပ်စက်နေသည့် ကျားကြီးမှာလည်း မြင့်မားသော တိုက်ခိုက်စွမ်းရည် ရှိမည်မှာ သိသာလှသည်။
Chapter 61🐹
Start from the beginning
