NERGʼİS KOKUSU 👠 (Töre&Adalet Serisi)

''AlazAlaz''🔥

*kurguların aktif yazılmasını ve bölümlerin hızlı gelmesini istiyorsak lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayalım.

✒️Denizdeki adalar gibiyiz, yüzeyde ayrı ama derinlerde birbirine bağlı... William James

Bu hikaye seninle başlar
teninde bitsin..
Alaz alaz yanalım
Gök kubbeye varalım
Korksun dünya bu aşktan
felaket çıkaralım!...🎙️

Odaya sızan zayıf güneş ışıkları doğmak üzere sancılar yüklenen yeni günün habercileriydi. Karşı bahçeden sesinin son raddesine kadar uzun uzun öten horoz ise güneşten bile evvel davranmıştı. Çok değil, dakikalar içinde başlardı konağın her bir köşesinde tıkırtılar. Hanımlar mutfağa girer, bir kısmı avluda sac yakar, bir kısmı da ilk temizliklere girişirdi. Musaf Kahya sulardı ön bahçenin güllerini. Boran Ağa ise kimse kahvaltıya inmeden arkaya bakan terasta aç karnına içerdi acı kahvesini. O esnada da birer birer uyanırdı konak ahalisi.

Fakat o sabah herkesten evvel uyanmıştı Eşref Haşim. Daha doğrusu uyumamıştı. Uyuyamamıştı. Kollarında dünyanın en eşsiz güzelliği uyurken o nasıl kapatabilirdi ki gözkapaklarını? Koyu mavileri yorgunluk halkaları ile bezense de uykuya dalmayı zûl görmüştü kendine. Gece karanlığında ayrı, günün ilk ışıklarında ayrı bakışlarla seyretmişti çıplak göğsünde uyuyan kızı. Saçlarını koklamış, her bir telini okşamış, çehresini tastamam zihninin derinliklerine kazımıştı. Bu bakmaya kıyamadığı, baktıkça doyamadığı güzellik dün gece onun olmuştu. Yalnızca bedenini değil, kalbini, ruhunu, hislerini, tastamam kendini teslim etmişti benliğine. Öyle güzeldi , öyle muazzam bir duyguydu ki ona dokunmak. Otuz küsür yaşında bazı tecrübelere sahip bir adam olarak kendini yeni yetme delikanlılar gibi hissetmişti. Öyle acemi, öyle heyecanlı. Bu ten ömründe ilk kez bir kadına dokunmuş gibiydi. Yoktu ondan öncesi. Kayıptı! Nergis ona hem bir milat, hemde alın yazısıydı.

Derken kıpırdanmıştı genç kadın yattığı yerde. Dün geceden hafifçe berelenen kiraz dudaklarını hafifçe büzerken gür kirpiklerini ağır ağır kaldırmış, su yeşili gözleri usulca aralandıktan saliseler sonra irisleri değmişti santimler uzağındaki adama. Uyku mahmuru şişkin yüzü uçuk ve mahcup bir tebessümle aydınlanmıştı. Yaşadıkları yakınlaşmanın izleri kendini hissettirdiğinde ise elini utanıyormuş gibi yüzüne kapatmıştı. Sessiz bir gülüşle kavramıştı karısının küçük elini Eşref Haşim. Zarif parmaklarını dudaklarına götürüp içtenlik dolu bir buse kondurmuştu üzerlerine. Ardından yüzüne doğru hafifçe eğilerek alnını alnına yaslamıştı.

-Günüm aydı.'demişti koyu mavileri su yeşili menevişlere soluksuzca dalarken. Büyük elini uzatıp karısının açıkta kalan omuzunu örtmüş, kolunu da yorganın içine sokup avucunu hala uyku sıcağında olan çıplak tenine yaslamıştı. Mümkünü varmış gibi biraz daha çekmişti narin bedeni kendine doğru. Aralarında tek bir santim bile kalmasın istemişti. Sonrada gür siyahlardan bir tutam kavrayıp nazikçe dolamıştı parmağına. Burnuna götürerek kokusunu derin bir solukla içine çekmşti.

-Ne kadar baksam da doyamıyorum. Çok güzelsin avukat hanım. Çok çok güzelsin! Ömrümün en zor günlerine doğan bir güneş gibisin.'demişti kısık bir sesle mırıldanarak. İrislerini genç kadının ayân beyan bir tebessüm beliren dudaklarına indirerek yutkunmuştu. 'Çok seviyorum. Dünyadan, canımdan çok seviyorum.'

Duyduğu sözlerle kesik bir soluk çekmişti içine Nergis. Küçük ellerini kaldırıp avuçlarını sevdiği adamın kısa sakallarına yaslamış, işaret parmaklarıyla dolgun dudaklarına minik minik dokunuşlar bırakmıştı. Sevdiğini bilmek, sevildiğini hissetmek öyle mutlu ediyordu ki nasıl tepki vereceğini şaşırıyordu esasen. Şu son birkaç gündür gerginliğin hatta kaosun ortasında olsalarda kendini bedenen ve ruhen oldukça iyi hissediyordu. Sevilen kadın mutlu ve sağlıklı kadın mı diyorlardı? Hiç inanası gelmemişti ama galiba bu doğruydu. Cildi bile güzelleşmişti ayol! Üç dört günde bir selamun aleyküm diyerek pörtleyen iri sivilceleri ne zamandır geliş yollarını unutmuştu sanki. Yeşilleri karşısındaki adamın çehresinde her bir köşeyi usulca turlamıştı.