-ჰეი გაიღვიძე უნდა ავდგე-დილით ლუკა ცდილობს როგორმე მასზე მიჯაჭვული ერეკლე გააღვიძოს რათა ადგეს-ერეკლე გესმის? ადექიიი-უყვირის და მიწოლას განაგრძობს.
-მმმმ დამაცა რა ძილი-ამბობს ბურტყუნით და ისევ განაგრძობს ძილს.
-მე გამატარე და შენ გეძინოს თუ გინდა ვაახ.
-ოოო მიდი ხო-ბუზღუნებს ერეკლე და მეორე მხარეს ბრუნდება.
ლუკა დგება მაგრამ ვაი იმ ადგომას ქვედა ნაწილი ძალიან სტკივა..წელს ცოტა ქვემოთ ხელს იკიდებს და იმანჭება..
-ტფუიი გაფიცებ რა შემიდე გუშინ ქვა თუ აგური ყველაფერი მტკივა-ბურტყუნებს ბიჭი და სააბაზანოში შედის..
გამოსვლისას ერეკლე უკვე გაღვიძებული ხვდება ლოგინზე წამომჯდარი..
-ასე მალე რატომ მიდიხარ?
-თორნიკე მინდა ვნახო მაინტერესებს როგორაა-ამბობს ლუკა და მისი ტანსაცმლის აკრეფას იწყებს.
-შეგიძლია ჩემი ჩაიცვა რამე და მერე მომიტანო.
-კარგი აზრია ჩემები ისედაც აყროლებულია კლუბის სუნით-ამბობს ლუკა და კარადას აღებს.
თხელ სპორტულ შარვალს და მოკლე მკლავიან მაიკას იღებს და იცვამს..
-ზედა დიდი მაქ მაგრამ არაუშავს ხო?
-შარვალიც დიდი გაქვს-სიცილით ამბობს უკვე ამდგარი ერეკლე.
-რას დამცინი ერთი.
-ასეთი პატარა რანაირად ხარ?
-მე ძალიან მომწონს ჩემი სხეული-ამბობს ლუკა და ხელებს აჯვარედინებს.
-მეც ძალიან-ამბობს ერეკლე და ლუკას წელზე ხვევს ხელებს და მისკენ იზიდავს-ჩემთან დარჩი-ეუბნება და კისერში კოცნის.
-არ შემიძლია თორნიკე უბდა ვნახო ვნერვიულობ მასზე.
-კარგადაა ნიკამ მითხრა.
-არა მეთვითონ უნდა დავრწმუნდე-ამბობს ლუკა ერეკლეს იშორებს და ოღახიდან გადის შემდეგ კიბეებზე ჩადის და გასასვლეთან მიდის.
