2. BÖLÜM

0 0 0
                                    

Eve gittiğimde yemek bile yemedim hep aklımdaydı artık aklımdan çıkarmak istiyordum ama çıkaramıyorum. Ya sevgilisi varsa...
Yarın konuşacaktım, kararımı vermiştim bile. Biraz yatakta durup uyuyamayacağımı anlayınca hemen kalktım. Su içmek için mutfağa gittim. Annem ve babam çoktan uyumuşlardı bile annem ve babam çok iyidirler, herkes onları sever hatta eminim siz de seveceksiniz...
Su içtiğimde odama çıktım ve Baranı araştırdım, sevgilisi yoktu, zengin bir aileden geliyormuş hobileri;şarkı dinlemek ve araba sürmekmiş. Fobileri çok ilginç, balıkları sevmiyormuş.
Ve benimde bir balığım vardı.
Alarmın sesi ile uyandım. Saat 7:30'du yetişebilirdim. Hemen kalkıp üzerime bir şeyler giydikten sonra kahvaltıya indim. Annemde uyanmıştı hemen masaya oturup bir şeyler atıştırdıktan sonra annemi öpüp gittim. Babam ortalıkta yoktu. İşine çok erken gidiyordu. Okula gelmiştim bile, acaba nasıl görünüyordum. Hızla sınıfa girdim. Duvar köşesine oturduktan sonra 2 kız beni yanlarına çağırdı, 2 de erkek vardı.
Yanlarına gittim, tanıştık kızlardan birinin ismi Beyza, diğerinin ismi de Ekim'di. Erkeklerin ismi ise Miraç ile Yusuf'du. Ekim ve Yusuf sevgiliydiler, o kadar tatlıydılar ki...
Beyza ve Miraçla çok iyi anlaşmıştım. Acaba o ne zaman gelecekti...
ve işte geldi ona bir kez daha aşık olmuştum. Gelip yanımıza oturdu. Onun ardından hemen peşine bir kız daha geldi. Sevgilisi miydi?
Kız o kadar soğukkanlı ve gıcıktı ki çocuğun üstüne atlıyordu resmen. Ekim anlamıştı ki Yusufu da alıp gitti. Bizimkiler tanıyormuş Baranı. Kızla tanıştık adı Mineymiş. Sonra Baranla tanıştım veee bana elini uzattı. Çok mutluydum bu gözlerimden okunuyordu. Beyza'nın kelimesi ile dondum kaldım "Abi akşam eve beraber gidelim" dedi.

BİR KARSLI'NIN HİKAYESİWhere stories live. Discover now