(အပိုင်း၁၁)

Start from the beginning
                                    

ဂျောင်ကုအမေလည်းဒီသူသူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကိုမနိုင်ပါကြည့်သာကြည့်နေလိုက်တယ်ဝါသနာချင်းမတူပေမဲ့တအားတွဲညီတယ်လေးဆရာဝန်လုပ်တဲ့သူ့ကအခုထိချစ်သူ့တောင်မရှိသေးသူ့မသားကမှစွန်သေး....

"အန်တီရေပြန်ခွင့်ပြုပါအုန်းနော်"

"အေပါဂျီဂျောင်လေးရေ"

အကုန်အခန်းထဲကထွက်သွားမှအင့်...အင်..အင့်နဲ့လှုပ်လာတယ်....

ကလေး...ကလေးရေ..ဂျောင်ကုတစ်ယောက်တစ်ကလေးနေတာမပြီးနိုင်တော့ဘူး....

ထယ်ယောင်းလှုပ်လာပြီဆေးရှိန်ကြောင့်ပြန်အိပ်ပျော်သွားတယ်။

ဂျောင်ကုလည်ရင်ခွင်လေးထဲဖက်အိပ်လိုက်တယ်။

"ကဲအလုပ်သမားတွေဒီနေကရာသီဉတုမကောင်းပါဘူးဒါကြောင့်ရှောင်နေကြနာ်အဆူခံရမှအငိုကြနဲ့..."

စကားတောင်မဆုံးသေးဘူးသူ့ကလေးကိုချီပြီဆင်းလာနေတယ်။

"မင်းတို့တွေအကုန်လုံးဉယာဉ်ထဲမှာသွားလုပ်ကြဒီနေ့ငါ့စိတ်မကြည်ဘူး"

"လူကြီးဆန်ပြုတ်သောက်ခြင်ဘူးနော်ငိုမှာဆန်ပြုတ်တိုက်ရင်"

"ဟုတ်ပါပြီကိုယ်ဆန်ပြုတ်မတိုက်တော့ဘူးအမဲသားနှပ်လေးလုပ်ပေးမယ်"

"ဟီ...ဟီ...ထိုင်မမရတဲ့ဟာကိုထိုင်ခိုင်နေတယ်...ဗြဲး... လုပ်တုန်းကလုပ်ပြီတာဝန်မယူခြင်ဘူး..ဗြဲး"

"မှားသွားပါတယ်ကိုယ်ကချီထားရင်မီးအပူလာင်မှာဆိုလို့ပါဒါဆိုကျေားပို့ထားမယ်နော်"

ဂျောင်ကုလည်းထယ်ယောင်းကိုအနောက်မှာကျေားပိုးထားပြီးချက်တော့တယ်။
ချက်ပြီတောလည်ရင်ခွင်ထဲမှာဘဲချီထားလျက်ထိုင်ပြီအမဲသားလေးကိုသေးသေးလေးဖြင့်အောင်စိတ်ပြီထမင်းဖြူလေးပေါ်မှာတင်ပြီကျွေးရတယ်။

"ကောင်းလာစားလို့"

အင်းကောင်းတယ်ကိုကိုကအတော်ဆုံးဘဲလက်မလေးထောင်ပြီပြောနေတာ.....

တနေ့တနေ့ဘယ်သူ့မှမမြင်အောင်ဖွတ်ထားခြင်မိတယ်ချစ်လွန်းလို့....

"သူဌေး"
.ဘာလည်ဂျောင်ဝူးဘာကိစ်စလည်"

"ဟို...ဟိုလေဆိုးလ်ကိုသွားမဲ့ကိစ္စလာမေးတာပါသူဌေး"

သစ်ရွက်ကလေးရဲ့ရင်ခုန်သံ....(Taekook)completedWhere stories live. Discover now