အပိုင်း(၇)

Start from the beginning
                                    

ဗွမ်း....ရေထဲခုန်င်းသွားတဲ့ထယ်ယောင်း....

အေတွေမယ်...ငါ့ကိုရွဲတယ်ပေါ့...ဒါကငါ့ကျိုရှဲတာပေါ့...

ဂျောင်ကုသူ့ကိုရေကန်ထဲကနေလျှာထုပ်ပြနေတဲ့ထယ်ယောင်းနားသွားပြီးသူ့ပါရေကန်ထဲခုန်ဆင်းလိုက်တော့....ကုန်ပေါ်ပြန်တက်ပြေးတဲ့ပေါက်စ...

ရပ်လိုက်နော်......မရပ်လို့ကတော့ဒီထက်ပိုနာမယ်နော်....

ရပ်ဘူး....

အရှေ့ကထယ်ယောင်းကပြေးအနောက်ကဂျောင်ကုကပြေးလိုက်က်ခြံထဲမှာ...

ဟဲ့ဘယ်လိုတွေဖြစ်ကြပြန်ပြီလည်းမနေကဒီကလေးမေ့လဲထားတာကိုလူကြီးလုပ်ပြီးမဆင်မခြင်ငါ့နော်မိန်းမမယူလို့အဟုတ်ကြီးထင်နေတာအခုတော့....

ဟူးဂျောင်ကုအမေလည်းပတ်ပြေးနေတဲ့နှစ်ယောက်ကိုခေါင်းခါပြီးသာကြည့်တော့တယ်။

မကြာပါ...

လွှတ်....အွန်း.....

ထယ်ယောင်းပါးစပ်ကအော်မရအောင်ဂျောင်ကုအနမ်းနဲ့ပိတ်ထားတာနှုတ်ခမ်းတစ်ကွင်းလုံးလည်းပူထူနေတယ်။

အားးးးးအွင်း....

ဂျောင်ကုနမ်းနေရင်းအိမ်ပေါ်ထပ်ကိုပြန်ခေါ်သွားတယ်တစ်ကိုယ်လုံးရေစိုပြီ......အခန်းထဲရောက်တော့ကုတင်ပေါ်ပစ်တင်ပြီးဆက်နမ်းတဲ့ဂျောင်ကု....နမ်းနေရင်းထယ်ယောင်းဘောင်းဘီအတိုလေးထဲလက်ဝင်တော့....

အား....ဂျောင်ကုအရမ်းfeelတက်နေတုန်းကန်ခံလိုက်ရတော့အောက်သက်သက်ကြီးဖြစ်သွားတယ်။

ဘာ...ဘာ...လုပ်တာလည်းခင်ဗျားကြီး
ဗြဲ...ဆင်းရဲတယ်ဆိုပြီအနိုင်ကျင့်တယ်သူအိမ်မှာကပ်နေရတယ်ဆိုတိုင်းအနိုင်ကျင့်တယ်....
ကျင့်မကောင်းတဲ့လူကြီး..ဟင်..ဗြဲ...ဗြဲ

အေဆက်ငိုနေ..ငါ့နောက်တစ်ခါထပ်နမ်းမယ်ဂျောင်ကုပြောပြီကုတင်ပေါ်လည်တက်ရော.....

ချက်ချင်းထထိုင်ပြီး

"မငိုရင်မနမ်းတော့ဘူးမှတ်လာ"

"အင်းမနမ်းတော့ဘူးငိုရင်ထပ်နမ်းမှာ"

ပြီရောငိုတော့ဘူးရေသွားချိုးတော့မယ်ပြောပြီဖင်ခါသွားတယ်။

သစ်ရွက်ကလေးရဲ့ရင်ခုန်သံ....(Taekook)completedWhere stories live. Discover now