ხელებშეკრული გუკი თეჰიონის ლანძღვით იყო დაკავებული.
-ნაბიჭვარო თეჰიონ გამიშვი.
ჯონი ყელზე მოჭერას გრძნობს.
-გუკ ჯერ არ მომიტყვნიხარ.
ჩაისისინა თეჰიონმა.
ჯონი გაბრაზებისგან წითლდება,ხელების გახსნას სცდილობს.
-აჰჰჰჰ გამიხსენი ხელები კიმ,თორემ
კარგ დღეს არ დაგაწევ.
თეჰიონი სიცილს იწყებს.
-კარგი რა ბაჭიავ,შენ რა უნდა მიქნა.
თეჰიონს მზერა უმკაცრდება.
-დღეიდან უჩემოდ ნაბიჯსაც ვერ გადადგავ,თუ დამჭირდა ჯიპიესსაც მიგიმაგრებ.
ჯონს ტანში გასცრა.
-კიმ შენ პაკს ხომ არ დაჯახებიხარ შემთხვევით? რაებს ბოდავ?აბა კი შენ შეგეკითხები რა,სად და როდის გავაკეთო.
კიმს მზერა უმკაცრდება.
-სწორედაც,მე თუ არ დაგრთავ ნებას ვერსად წახვალ.
ყავისფერთმიანისთვის ეს ბოლო წერტილო იყო.
-მომისმინე ავადმყოფოვ,სწორედ შენნაირი ნაბიჭვრები მეზიზღებიან.ჯერ ერთი არაფერს წარმოადგენ ჩემთვის და მეორე-წადი იმკურნალე რა.
კიმი უბესთან უცურებს ხელს.ჯერ ნაზად უმასაჟებს ადგილს.
-ახლა კი მე მომისმინე,პირველი იქიდან დავიწყოთ,რომ ძალიან ცუდად იმოქმედებს შენი ურჩობა შენივე თავზე,მეორე-გაბედავ დაუმორჩილებლობას და დარწმუნებული იყავი ამ ოთახს ვერც გაცდები.
გუკი უბეზე ძლიერ მოჭერას გრძნობს.
-კიმ,გამიშვიი!!!
თეჰიონი ბოხი ხმით აგრძელებს.
-იცოდე,შემძლია ისე მოგექცე,იუნგი მონაგონი იყოს,პაკზე უარესი შემიძლია გავხდე.ჯოჯოხეთს მოგიწყობ გპირდები.
ყავისფერთმიანმა პირველად იგრძნო უმწეოდ თავი ათუ კიმის სიტყვები ამას ზედ დამატებული ტკივილიც ემატებოდა.
-კიმ გამიშვი,მტკივა.
თეჰიონი სმირქს იკრავს.
-მთხოვე და გაგიშვებ.
ტკივილი უფრო აუტანელი ხდება.
-არასოდეს კიმ,მე შენ არასდროს გთხოვ არაფერს.
თეჰიონი იღიმის.
-კარგი,მაშინ კვერცხებს გაგიხეთხავ.
ჯონგუკი მეტს ვეღარ იკავებს,ყვირილს იწყებს.
კიმს სიამოვნებს ეს ხმა,მოჭერას უფრო აძლიერებს.
-მიდი მთხოვე გუკ.
კიმს ხელზე ძარღვები ეტყობოდა.
ყავისფერთმიანი ყვირილს განაგრძობდა,მაგრამ გატყდა,ცრემლებმა გასტეხეს იგი.
-გ...თ.ხოვ ..გამიშვი.
კიმი ნელა იღებს ხელს.
ჯონი მაინც ვერ ჩერდება,ისევ ტირის.
-კიმ ჩემგან რა გინდა? რა დაგიშავე.
ყავისფერთმიანი ტუჩზე შეხებას გრძნობს.
-მიყვარხარ ჯეონ.
რამდენიმე წამიანი შესვენების შემდეგ ისევ განაგრძობს.
-შენით შეპყრობილი ვარ.
ეს თავი პატარა გამომივიდა,იმედია მოგეწონებათ❤️❤️არადა წერის ხასიათზე ვიყავი,მაგრამ გამიჭირდა.
