TOMRİS | Gerçek Ailem

43) "Tanışma Mı?"

Selamınhelloooo!! Naber aşklar??? Bayramın son günü bir sürpriz yapayım sizlere dedim.

Bayramınız kutlu olsun aşklarım. Hepinizi çok seviyorum. Dilerim güzel günler geçirmiş, bol bol harçlık toplamışsınızdır. Bana sadece iki kişi harçlık verdi. Sanırım artık büyüdüm ağlıycam :(

Medya jdjdjekckdkc

Neyse hadi bölüme geçin. Oy ve satır arası yorumlarınızı bekliyorum. Yorumlar çok düşmüş böyle olunca benim de tansiyonum düşüyor Niloyayı üzmeyin zaten Metesini de bulamadı...

Keyifli okumalar 💗

✍🏻

Karşımdaki kişilere bakarken adeta nutkum tutulmuştu. Afra ve Poyraz sesimi duyunca öpüşmeyi kesip sesin kaynağına, yani bana baktılar. Poyraz beni görünce irkildi ve hızla karşısındaki kızdan ayrıldı. Afra ise kollarını göğsünde bağlayıp bana küçümsediğini sanan bakışlar atmaya başladı. İkiside az önceki yaşananlar nedeniyle nefes nefeselerdi.

Hızla şaşkınlığımdan sıyrıldım. Ne bekliyordum ki? İkiside tencere kapaktı doğrusu. Lakin anlamadığım bir nokta vardı, bu Poyraz salağı aldatıldım diye ağlamıyor muydu en son?

Çift boynuzlu unicorn ne çabuk unutmuştu bunları?

Aman bana neydi? Valla hiç umurumda değildi. İstediğini yapabilirdi.

Odaya girdiğimde dolabımın önüne geçtim. Kapağı açtığımda arsız arsız "Siz işinize kaldığınız yerden devam edebilirsiniz," diye konuştum. "Ben birazdan çıkacağım."

Çantamı dolaba koyup içinden kıyafetlerimi çıkardım. Arkamdan Poyraz'ın sesi geldi.

"Ahu, açıklayabilirim," dediğinde büyük bir kahkaha attım. Sesi kesildi.

Kıyafetlerimi aldığımda dolabımı kapatıp onlara baktım. Sırıttım alayla.

"Ne açıklayacaksın oğlum?" diye sordum. "Sen benim neyimsin ki bana bir açıklama yapacaksın?"

Poyraz yutkundu. Birkaç saniye yüzüme baktı. Ardından zorlukla konuştu.

"Arkadaşız neticede," dedi emin olmayan bir sesle. "Yanlış anlamanı istemem."

Tek kaşım yukarı doğru kavislendiğinde "Arkadaş mı?" diye sordum. Sesim buram buram alay kokuyordu. "Bundan şeyin haberi var mı peki, benim!?"

Poyraz bir şey demezken afra tafra konuştu.

"Ne insan yerine koyup konuşuyorsun şununla Poyraz?" dedi. Bana suratını buruşturdu. "Belli ki kıskanmış işte."

O an kendime hakim olamayıp büyük bir kahkaha patlattım. Başım geriye doğru düştüğünde iki çift gözün beni izlediğini biliyor, ancak umursamadan haykırarak gülmeye devam ediyordum. Bu kız beni her seferinde gülme krizine sokuyordu. Biraz olsun sakinleştiğimde Afra'nın sinirli Poyraz'ın da şaşkın gözleriyle karşılaştım.

"Ay," dedim uzatarak. "İlahı sen yani Afra. Neyini kıskanacağım kızım ben senin? Salak salak konuşmaya başladın yine!"

"Benimle doğru konuş!" diye cırladığında suratımı buruşturdum.

"Konuşmazsam ne olur prenses?" diye sordum alaylı bir şekilde. Gözlerimi yapay bir korkuyla açtım. "Yoksa döver misin?"

Bağladığı kollarını açtığında ellerini yumruk yaptı. Bana doğru bir adım attı. Yerimden bir milim bile oynamadan onu izlemeye koyuldum. Alaylı bakışlarımla üstünü boydan boya süzdüm.