The words I could't say

Ontmoeting.

Daar was het dan.De eerste schooldag. Ik had altijd al een hekel aan 1 september,Terug aan de schoolbanken zitten,bijna nooit meer buiten komen en niks interessants dat gebeurden in mijn leven.
Wel dat dacht ik toch. Het eerste uur hadden we Frans van mnr.De Smet zijn koffieadem liet me nog net niet over m'n nek gaan en zijn irritante stem gaf me net geen gehoorschade. "Zo jongens en meisjes de eerste schooldag is er weer". Ja alsof we dat nog niet door hadden. "Voor dat we beginnen met onze Franse les wil ik eerst onze nieuwe leerling voorstellen, Asher Rosewood". De moment dat ik mijn ogen op Asher legde viel mijn mond open van zijn schoonheid. Nog nooit had ik ZO een mooie jongen gezien. "Asher jou plek is naast Inaya achteraan de klas". Toen mnr. De Smet deze woorden uitsprak dacht ik dat ik ging flauwvallen,de nieuwe jongen zit gewoon naast mij! Hij kwam naast me zitten en ik stelde mezelf voor: " Hey ik ben Inaya Jones ". Asher had me verteld dat hij van Engeland verhuisd was naar België en dat hij het dus wel wat moeilijk ging hebben met het frans, zijn vader is een Belg dus het Nederlands is niet al te moeilijk voor hem. Het volgende lesuur was voorbij en het was pauze. Ik heb niet zo veel vrienden op school alleen mijn beste vriendin Aïsha Chen. Tijdens de pauze vertelde ik haar over Asher, over zijn sprankelende ogen,zijn prachtige lach en hoe geweldig hij wel niet was. Aïsha begon meteen te lachen "meid dit is al de zoveelste keer dat je weer iets voelt voor een jongen,ik durf te wedden dat dit binnen een weekje of twee voorbij is". Oke ik ben ook best vaak verliefd ik kan Aisha geen ongelijk geven, maar deze keer was het echt anders! Het laatste lesuur hadden we biologie,we moesten in groepjes van twee een taak maken. Ik hoorde opeens iemand achter me zeggen "Inaya zou jij misschien samen met mij de taak willen maken?" Het was Asher die het vroeg dus natuurlijk zei ik zonder twijfel ja. We kregen een heel lesuur de tijd van mvr.Christianen maar wie het dan niet af had moest het thuis verder afmaken. Ik en Asher hadden zoveel gepraat dat we de tijd helemaal uit het oog waren verloren! "O nee, Inaya we hebben nog maar 10min. en we zitten nog niet eens in de helft".-ja misschien hadden we toch minder moeten praten. "Mag ik misschien je nummer?Dan kunnen we deze avond de taak samen afmaken". - Ja tuurlijk! Ik wandelde naar huis,blij als een huppelend konijntje die net de tijd van haar leven had. Maar hoe kon het ook anders,Asher was gewoon te geweldig om waar te zijn. Ik bleef en bleef maar denken aan hem. Zoveel dat ik zelfs een gedicht schreef..

"De eerste keer dat ik je zag
Verscheen er op mijn gezicht direct een lach
Ik wist je naam nog niet
Ik hoorde in mijn hoofd een melodie

Mijn ziel was verliefd op die van jou
Ik wist gewoon dat ik je wou
Ik keek eerst naar je gezicht dan naar je hart
je was het mooiste dat ik ooit zag

We kunnen samen lachen en spreken
en soms de tijd samen even vergeten
Want liefde op het eerste gezicht gebeurde bij ons
En dit is waar het allemaal begon."

Ja dat is precies wat ik voelde voor Asher,maar ik wist zelfs niet dat ik kon dichten. Die zelfde avond had Asher me nog gebeld om de taak verder af te maken,en dat is ons ook gelukt. Na een lange babbel wel,maar het is gelukt. Ohh was Asher maar van mij dan kon ik in zijn armen liggen en verdrinken in zijn glinsterende blauwe ogen. Niemand buiten Aïsha mag weten dat ik iets voel voor Asher. Als de populaire meiden van het cheerleader-team erachter komen mag ik mijn leventje op school wellicht vergeten!