9 l kurşun

10.4K 595 77
                                    

!Bu kitapta geçen yer, kişi, olay ve kurumlar hayal ürünü olup tamamen kurgudan ibaretir!

Yayımlanma tarihi 28.03.2024

Güzel okumalar ♡

                   ________________

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

                   ________________

9 gün sonra

Yorucu geçen saatlerim ile güne devam ediyorum. Bunun üzerine birde bunaltıcı sıcakla uğraşıyordum. Nisan ayında ne bu sıcak gerçekten anlamış değildim. Ayrıca çadırda olduğumdan da ekstra bir sıcaklık hissediyordum.

" Ceylin hanım" diyen kibar bir kadın sesi ile başımı koyduğum masadan kaldırdım. Gelen kişi yeni tanıştığım öğretmen meltem hanımdı. " Buyurun" diyerek içeriye davet ettim. Elinde olan iki soğuk içeceğin birisini masamın üzerine bıraktı "iyi gelir diye düşündüm"

" Niye zahmet ettiniz. Geçin oturun lütfen" masanın önündeki sandalyeye oturdu. "Teşekkür ederim" o da elindeki içeceği masamın üzerine bıraktı. "Rica ederim. Afiyet olsun" kibar olan sesiyle konuştu.

" Alışabildiniz mi buraya?" Bir hafta oluyordu buraya geleli. "Sayılır, biraz zorlanıyorum ama zamanla geçer diye düşünüyorum" başımla onayladım " Başta bende öyleydim. Geçer zamanla. Elimden geldiğince  size yardımcı olurum"

" Teşekkür ederim" meltem hanımla çadırlarımız yan yanaydı fakat kendisi otelde kalmayı tercih ediyordu. Yeni atanmış öğretmendi. Siirt'te Denizli'den gelmişti. Çok güzel ve tatlı biriydi. Meltem, Kumral, saçları omuz hizasında, kahverengi gözlü, beyaz tenli bir kadındı.

"Otelde kalmayı devam mı edeceksiniz, sizin için zor olmaz mı?" Otel buraya baya uzaktı. "Oluyor biraz ama galiba evet, kalmaya devam edeceğim" kendisi de haklıydı aslında. Ben en azından eve gidip işlerimi halledebiliyorum fakat kendisi gidecek yeri de yoktu. Otelde kalmaya devam etmesi en iyisiydi.

" Burası ne zamana kadar faaliyette kalmaya devam edecek? bir bilginiz var mı?" Diye Sordu.  "En geç 4 ay belki daha az da olabilir" yanıtladım sorusunu.  "Hmm, peki buradaki insanlar nereye götürülecek?" Başka soru sordu.  "Onlara ev temin edinilecek diye biliyorum bende" bildiklerimi söyleyerek. " Çocuklar için baya zorlu bir süreç geçecek gibi ama hepsi çok iyi, akıllı çocuklar"

Beni de bu durumda en çok üzen şey çocuklardı. " Öyledirler" tek kelime diyebildim sadece. Gerçekten bir yetişkinlerin bile zorlandığı bir durumu yaşıyorlardı.
" Ceylin hanım" diyen bir ses ile kafamı kapıya çevirdim. Gelen buradaki güvenlikçilerden birisi olan Salih beydi. " Sizinle bir kişi görüşmek istiyor"

"kim?" Sordum anında.

"Bilmiyoruz, kapıdan doktor ile görüştürün beni deyip duruyor sadece." Yerimden kalktım "Ben hemen geliyorum. Kusura bakma" Meltem'e dedikten sonra güvenlikçiyle beraber kapıya doğru gittik. Beyaz demir kapının ardında 40 yaşlarının sonunda olduğunu tahmin ettiğim bir adam vardı.

KALBE KURŞUN Where stories live. Discover now