the other women | taegyu

Sen oyna kadınım

Bir süre ne dediğini anlamazken dokuzuncu sınıfta bir drama dersinde anlattığım hayalimi hatırladım

"dokuzuncu sınıftaki o manyak idosun sen" dedim elimdeki tabakları yere bırakırken

"ama onları yeni almıştım" dedi

"beomgyu, iyi misin?" diye içeri girdi taehyun

"iyiyim" dedim

"bu sıra biraz sakar kendisi de kusura bakma"

"hiç sorun değil" dedi ido gülümseyerek

"benim biraz midem bulanıyor da eve geçsek olur mu?" diye sordum taheyun'un koluna sarılarak

Kolunu popomun biraz aşağısına sararak beni kucakladı, idoyla kısa bir vedalaşmadan sonra harin'in de elini tuttu ve sonunda eve varabildik

"süt ısıtayım mı?" diye sordu beni koltuğa yatırırken

"yok, iyiyim"

"tamam, ben harin'i yatırıp geleyim"

Kafamla onayladım, dokuzuncu sınıfta olanlar benim için kapandı derken bu herifin ortaya çıkması. Taehyun bu evi nerden bulduysa, gavat herif. Onun yanındaki davranışları neydi onun öyle kalaylıyım seni taehyun da gör

"şu sıralar biraz sakar" diye taklidini yaptım kendi kendime

"anan sakar"

"annem pek sakar değildir ama" dedi arkamda hissettiğim kocam olacak herif

"derhal bahçeye duvar istiyorum ya da taşınıyoruz"

"nedennn? Kocaman bir bahçemiz var ayrıca konumu da güzel, harin için çok güzel olur. Tabi ikinci fasülyeşkomuz içinde komşumuzda çok iyi, onunla arkadaşlık etmek çok rahat olur"

"sen ne oldun böyle son günlerde ya, ağırbaşlı biriydin şimdi ne bu sosyalleşme isteği? Dün tanıştığın herifle bu samimiyet, ailenden önemli mi?"

"beomgyu ben öyle bir şey mi dedim? Abartıyorsun şuan"

"ben her şeyi abartıyorum dimi, çok pardon ya daralttım seni"

"en iyisi biraz ayrı kalıp sakinleşelim" dedi kapıya yönelirken

"git tabi git, kaç korkak herif"

"kaçmayı seven sensin beomgyu, sen bana ikinci bir vaka yaşatma diye bu kez ben uzaklaşıyorum" dedi ve kapıyı çarpıp çıktı

Gözyaşlarım kucağıma damlarken sinirlerim yeniden hopladı, hamileyim ben ve senin bir de çocuğun var henüz küçücük. En küçük kavgada böyle gidilir mi? Kaçmayı seviyormuşum bak bak sanki kendisi sütten çıkmış ak kaşık, bana yaşattığı onca şey şakaydı çünkü

Uyandığımda çoktan sabah olmuştu ve ben yatağımdaydım, taehyun'un bana kıyamaması şaka mı? Alt kattan gelen kokularla koşarak merdivenleri indim

"kocacım bana kıyamazmış" dedim

Harin'e süt içiren idoyu görmemle olduğum yerde kaldım, ido sinsi bir gülümsemeyle bana baktı

"kocan kıymış beomgyu" dedi

"taehyun nerede ve sen neden buradasın?"

"bilmiyorum fakat bu küçük kız bahçeye oynarken biraz acıkmış duruyordu, ayrıca babasının salonda yatmasına dayanamayıp beni çağırdı" dedi harin'in saçlarını okşarken

"git" dedim harin'in mama sandalyesini geri çekerek

"çok kabasın beomgyu" dedi elindeki bıçağı bize doğru sallarken

"DEFOL" sinirle onu ittirerek evden çıkardım

"BİR DAHA SAKIN KIZIMA YAKLAŞMA, KOCAMA DA YAKLAŞMA. UZAK DUR BİZDEN"

"ama bak hamilesin sen sakinleş" dedi ido hala sahte bir gülümseme ile

"beomgyu"

Beni kucaklayıp çeken kocamla gene bu orospu çocuğuna haddini bildiremedim, taehyun kaşları çatık bana bakarken yutkundum

"eve girmiş gizlice, beni yatağa taşımış bir de utanmadan" dedim

"gülümsedik diye şımardın herhalde ido, hayırdır" diye diklendi taehyun

"şş sakin olun bir ya, harini bahçede gördüm sohbet ederken acıktığını söyledi bana götüremedim daha kötü olur diye sizde bir şeyler hazırladım, harin babasına kıyamayınca da beom'u yatağa taşıdım. Abarttığınız gibi art niyetli bir şey yok ortada"

"siktir git belanı benden bulma, ne olursa olsun bir daha asla kocama dokunma" dedi taehyun

"vov sizin hormonlar kabarmış" dedi ve arkamızdaki harin'e el sallayarak uzaklaştı

"elin delisine güvenim aileni dağ başında bırakırsan böyle olur" dedim ve sinirle içeri girdim

Harin'in yediği şeyleri çöpe döktüm ve yemesi için yeni şeyler hazırladım, taehyun sonunda içeri girdiğinde benim de öfkem geçmişti ve biraz sakinleşmem gerektiğinin farkına vardım.

"özür dilerim" dedik aynı anda

"en çok ben özür dilerim, bir anda fazla samimileştim karakterim değişti resmen" dedi

"çok sinirli davrandım, dilimin kemiği kayboldu" dedim

Bana doğru yaklaştı ve sarıldı, kollarımı beline doladığımda gözyaşlarım omzuna aktı. Taehyunla kavga etmek en nefret ettiğim şeymiş galiba. Harin bacağıma sarıldığında saçlarını okşadım

"tekrar kötü ebeveynler oluyoruz" dedi taehyun

"ne yapmamız gerek taehyun? Ona iyi birer baba olamıyoruz" dedim gözyaşlarımı akıtmaya devam ederek

"hayırr, siz dünyanın en iyi babişlerisiniz. Okuldaki yeni bir arkadaşım dedi ki, üzülmemeliymişim çünkü babişlerimin çok parası varmış. Her üzüldüğümde bir oyuncak alıp ona içimi döküp çöpe atmalıymışım"

Taehyunla birbirimize baktık

"bizim üzdüğümüz çocuğumuza elalemin çocuğu akıl veriyor bak" dedi sırıtarak

"elalemin çocuğu değil, soobin amcamın çocuğu" dedi harin sırıtarak

"NE?"