Aşk Kapıdan Baktırır~BoruSara

Bela

Hikayenin küfür içerikli olduğunu söylemeyi unutmuşum jshdjdh

13+ kullanıcılar için uygundur.(Evet 13'ten aşağısı burayı umursamayacak ama olsun:D)

@lavivasevenbiri <33

Çamaşır dolu seleyi elime alıp balkona ilerledim.Kapıyı açıp elimdeki seleyi yere bıraktım ve hava alması için kapıyı açık bıraktım.Çamaşırları kuruması için astım ve bir sandalye çekip oturdum.

"Bugün hava çok güzel..."dedim mırıldanarak kendi kendime.O sırada kendi ismimi duydum üst kattan.

"Sarada!Uchiha!Neredesin!?"dedi Boruto olduğuna yemin edebileceğim ses.Balkondan yukarı baktığımda Borutoyla göz göze geldim.

"Ne var?"dedim soğukkanlı bir sesle.
"Tuz."dedi.İçeri geçip tuzluğu aldım.Boruto bir kovayı ipe bağlayıp uzattı.Tuzu kovanın içine koydum.İpi sararak kovayı yukarı çekti.Tuzu içinden aldığında gülümsedi.

"Sağolasın inatçı alt komşum."dediğinde sinirle içeri geçtim ve balkonun kapısını resmen parçalayacak gibi kapattım.Kendimi koltuğa attım.O sırada içeriden gelen tanıdık melodiyle tekrar ayağa kalktım.Mutfakta bıraktığım telefonumu aldım ve kulağıma götürdüm.

"Alo?"dedim sakin bir ses tonuyla.

"Kızım.Nasılsın?Dün aradım neden açmadın?İyisin değil mi?Bak endişelendik senin için.İlk günden açmıyorsun bak!"diye sıraladı annem azarlamalarını ve sorularını.

"Özür dilerim anne.Dün asansör de kaldım bir saat kadar.Siz aramışsınız duymadım."dediğimde annem telaşla bağıra bağıra konuştu.

"Ne?Nasıl?İlk günden başına neler gelmiş.Neden oldu bu?Sen iyi misin?Korktun mu?"diye peşpeşe sorular sordu tekrar.

"İyiyim anne.Asansör zaten bozuktu, bir anlık dalgınlıkla binmişim işte.Korkmadım merak etme."dedim.Annem tekrar konuşmaya başlayınca derin bir iç çekip her sorusunu yanıtladım tek tek.Böyle beş, on dakika annemle konuştuktan sonra annem bir soru daha sordu.

"Tek miydin?Başkası var mıydı yanında?"dedi.Cevap belliydi aslında fakat annem çok korumacı biri olduğu için bir saat kadar kavgalı olduğum bir erkekle asansör de kapalı kaldığımı duysa ne tepki vereceğini düşündüm.Sanırım yalan atmak zorundaydım.

"Tektim."dedim tekdüze bir sesle.Annem rahatlamış gibi az önce aldığı nefesi verdi.

"İyi bari.Okulda ki ilk günün nasıldı?"dediğinde balkona kaydı gözlerim.Yağmur yağıyordu.

"İyiydi de anne benim kapatmam gerek.Yağmur yağıyor çamaşırlar ıslanıcak."dediğimde annem güldü.

"Küçük Sarada'm büyümüşte çamaşırlarla ilgileniyor."dedi.Kıkırdadım ve telefonu kapattım.Koşarak balkona çıktım ve çamaşırları topladım.Bende fena ıslanıyordum.Bildiğin sel olacaktı böyle devam ederse.Kafama yağmur gelmeyi bıraktığında yukarı baktım.Boruto şemsiyeyle bana bakıyordu.Elinde ki şemsiye kafama su gelmesini engelliyordu.

"Ne var?Ne bakıyorsun?"dedi Boruto ciddi bir sesle.

"Hiç."dedim ve çamaşırları seleye doldurdum.İçeri geçtiğimde telefonum tekrar çalıyordu.Elime alıp kulağıma gotürdüm.

"Ne var anne?"dedim sinirli bir sesle.

"Noldu kızım?Sinirli gibisin."dediğinde sakinleşmek için nefes alıp verdim.

"Boşver ya.Yok birşey."dedim ama annem itiraz etti.

"Anlat bakalım.Ne derdin var senin?"dedi.

"Ya komşumla uğraşıyorum."dediğimde annem güldü.