“Good evening, halika na. . .” Papa Carl gestured me to come over, lumapit na ako at sumabay naman sila sa akin para kumain.
Hindi na nila ako tinanong sa nangyari kanina. With their sweet laughs and even try to reminisce about their childhood and shared it with me, I can’t help to think how deep is their friendship is. . . bakit ngayon ko lang nakilaka si Papa Carl after my mom’s death?
Nung nagsimula na ang pasukan ay mabuti at wala na akong narinig galing sa bibig nung kaaway ko at sa teacher ko mismo. Sometimes I can feel their stares on me pero hindi naman ako nilapitan at nakipag-away, that’s a relief to me! Kung gusto nila makipag-away ay hindi ko aatrasan!
“Maria. . . may naka upo naba dito?”
Napaangat ang tingin ko at nakita ko na isa ’yon sa sikat sa school. Ka batch kami ngayon pero nasa star section siya habang nasa last section ako. Nilibot ko ang buong paligid, may vacant chairs naman at tables pero hindi ko naintindihan kung bakit sa akin ito lumapit. Hindi ako nag abala na magsalita at inubos lang ’yong pagkain ko pero hindi pa rin siya umalis sa harap ng table ko!
I glared at her while wiping my lips. “Tapos na ako kumain, ikaw na dito. . .” I said and stood up. Everyone glared at me because I treated their princess badly! Hindi ko kailanman naintindihan ’yang babae na ’yan kay raming vacant dito! If it’s for the attention then she already had it!
Inis ko tinapon ’yong hawak na zest-o wrapper ko at tinignan ng masama ’yong mga tao na nakasalamuha ko sa hallway. Badtrip ako ngayon lalo na narinig ko na binully ko raw ’yong prinsesa na ’yon! Kailan pa? Kanina?! Lol!
Pumasok ako sa loob ng cr at linabas ’yong suklay ko sa bag. Ang haba-haba ng buhok ko ngayon nasa bewang ko na, ayaw ni Daddy na putulin ko dahil habilin din daw ito ni Mommy na h’wag putulin. Girls who’s in the comfort room with me got weirded out because of my expression right now, galit na halong inis ang nasa mukha ko ngayon at parang pinapatay ko na buhok ko dahil nahirapan ako sa pagsuklay nito.
“Maria?” napalingon agad ako sa kakapasok lang. I rolled my eyes when it’s the princess again. Binalik ko agad ang suklay ko sa bag ko at aalis na sana pero umusal siya. “S-sorry kanina. . .”
Napatingin agad ako sa mga tao roon sa cr. Sa lahat na oras o lugar kung saan siya mag sorry ay dito pa! I glared at her, “Ano ba? Kung gusto mo makuha ang atensyon ng lahat. . . mag audition ka sa TV!” binangga ko ang balikat niya.
Everyone gasped. I immediately showed them my middle finger before I went outside. I don’t care what they’ll think of me right now. . . I just hope that they won’t mess up with me, baka papatulan ko ’yan ng wala sa oras!
But then again. . . someone reported me. Nandito agad ako sa principal office at tinawag na naman nila guardian ko. I stared blankly at the ceiling and kept thinking about what alibi I will be going to tell my Dad today. Nung bumukas ang pintuan ay napaangat ang tingin ko but my lips immediately agape when I saw Papa Carl instead, he’s alone. He smiled at me and mouthed the word ‘it’s okay’.
Nakayuko na naman ako bago lumabas, naka kunot ang noo ko nung nakita ko mga kaklase ko at siguro ’yong sumumbong sa akin kaya nasa office ako ngayon! They’re laughing right now while whispering to each other — probably mocking me. I rolled my eyes and showed my middle finger again.
Nung nakalabas na si Papa Carl ay tahimik lang ako na sumunod sakanya hanggang nakadating na kami sa sasakyan namin. He’s quiet and just glance at me from time to time.
Tumikhim siya, “Did someone bullied you again?” he asked genuinely.
Tahimik lang ako at agad binuka ang bibig ko para sagutin ang tanong niya. “Wala naman po. . .”
Prologue
Start from the beginning
