Leave Before You Love Me ★ Jangkku

★ four, lots of hate you princess!

♥︎

"Öyle olmadığın konusunda bana gösterebilecek bir kanıtın yok Park." diye söylenip yanından geçmeyi hedefledi fakat genç çocuktan duyduğu cümlelerle kendi isteğiyle durmayı seçti.

"Baksana Wonyoung, buraya gelip senden özür diliyorum hem de önceden aramızda hiç de hoş olmayan olaylar geçmesine rağmen. Eğer düşmanlık yapmayı ya da intikam almayı hedefleseydim gelir burada konuşur muydum sence?" 

Wonyoung birkaç saniye genç adamın nefes almasını bekledi sonra arkasını döndü ve hızla okulun içine doğru ilerleyerek bu defa durdurulmasına izin vermedi. Genç kız gözden kaybolurken Sunghoon görmezden gelinmenin siniriyle söylendi ve duymayacağını bile bile kızın arkasından oldukça güçlü bir şekilde bağırdı.

"Biliyor musunuz Bayan Jang, sizden gerçekten nefret ediyorum!" Sunghoon okulun önünde kalakalırken Wonyoung çoktan eğitmeni Bayan Sua'nın yanına ulaşmıştı. Orta yaşlarını geçmesine rağmen zarifliğinden hiçbir şey kaybetmeyen kadına doğru birkaç adım ilerleyip kibarca selam verdi. 

Kollarındaki ve bacaklarındaki sargılardan dolayı hala canı yanıyor olsa da Sua'nın bitmek bilmeyen ısrarlarına dayanamadığı için şu anda kadının karşısında dikilmek zorunda kalmıştı.

"Gelmen iyi oldu. Park'tan beklediğimin aksine o sesiz kaldı ama diğerleri çoktan yerine göz koydular bile." 

Wonyoung dengesini sağlamak için pratik odasının aynalı duvarlarından birine sırtını yasladı. "Bunu tahmin etmiştim." diye fısıldadı. Kazuha bütün bunların üstüne bir de gelip onun yerine konsa elbette garip duracaktı. Park Kazuha'nın parlamak ve öne çıkmak için zamana ihtiyacı vardı ama takımın geri kalanı ne Wonyoung'ı düşünecek kadar kibar ne de Kazuha kadar zekiydi.

Wonyoung bazen nefret etmesine rağmen kızın zekasına hayran kalmaktan kendini alamıyordu. Park Kazuha ritmik jimnastik kraliçesi olmasaydı kesinlikle başarılı bir profesör olurdu. 

"Ben de tahmin etmiştim ama bu kadarını değil. Resmen aç kurtlar gibi pozisyonlarına saldırıp takıma senin yerine yeni birini aldırmaya çalıştılar." Wonyoung derin bir nefes alıp eğitmenine bu gerçeği açıklamaya karar verdi.

"Sanırım bunu yapsanız iyi olacak Bayan Sua. Bu yıl katılabileceğim bir etkinlik olabileceğini sanmıyorum." Sua kafasını kaldırıp takımının yıldızına iç çekerek baktı. Jang Wonyoung'ın yerine birini bulmak elbette kolay olmayacaktı. 

Ayrıca bu yıl ritmik jimnastik takımına dair umutlar da sönmüştü. Takımın iki parlak starı birbirleriyle olan kavgalarını büyütmüşlerdi ve ciddi bir boyuta ulaşmasını sağlamışlardı. Müdür artık bundan rahatsızlık duymaya başladığı için takıma olan desteğin kısıtlanmasına karar vermişti. 

Gerçi Wonyoung yokken ve Kazuha'nın da başı hala dertte olduğu için okula gelemezken bunların önemi yoktu. Sua bu iki genç kıza şu ana kadar ona kazandırdıkları şeyler için kızmak istemiyordu ama ikili eğitmenlerinin elinden tüm ün, şöhret ve saygıyı aldığı için öfkesine de engel olamıyordu.

Okuldaki diğer öğretmenler arasında öğrencilerin bile duyamayacağı kadar sessiz dedikodular dönüyordu. Bazıları Wonyoung'ın ve Kazuha'nın arasındaki bu savaşa sebep olanın Sua'dan başkası olmadığını düşünüyordu. 

Söylenene göre Sua Kazuha'ya umut verip sonra Wonyoung'ı grubun birincisi haline getimişti. Kazuha da kinlenip tüm öfkesini Wonyoung'a kusmuştu. Hatta bazen ikilinin eskiden çok yakın arkadaş olduğu bile söyleniyordu.

Aslına bakılırsa bunların hepsi yalandan ibaretti çünkü Kazuha ya da Wonyoung takıma katıldıklarında birbirini tanıdıkları yoktu ve Wonyoung'ın daha çok göze çarpmasını da eğitmenleri sağlamamıştı. 

Wonyoung bunu kendi başına başarıp Kazuha'yı yenmişti.

Öğrencilere göreyse her zaman olduğu gibi konu erkeklere bağlanıyor, Sunghoon'un ve Wonyoung'ın bir ilişki içinde olduklarına dair şeyler dönüyordu. Tabii çoğu iddia Sunghoon Wonyoung'ı havuza itip yardım etmeye tenezzül etmediğinden beri ortadan kalkmıştı.

"Bu çok korkunç." diye kendi kendine söylendi Bayan Sua. Ritmik jimnastik takımının yıllardan beri öğretmeni olan kadın Chou Tzuyu'nin zamanından beri hiç böylesine ivmeli grafikler görmemişti takımına dair. Tek fark Chou Tzuyu'nin zamanında yalnızca yükseliş olmasıydı. Wonyoung ve Kazuha ise grafiklerle oyun oynarmışçasına oynuyor insanların takıma dair görüşlerini bulanıklaştırmaktan başka bir şey yapmıyorlardı.

Yani ritmik jimnastik takımı bu yıl da herkesin ağzındaydı.
Jang Wonyoung ve Park Kazuha da öyle.