ŞİİR KİTABIM

Yelken

Sen hep ileriye yelkenler açtın, durmayan birine durmasını söylememeliydim.

Bazı insanların yanında ısrarla kalmak kendinizden fedakarlıktır ya da bilmem belki aşk her şeyi çözmüyordur... Anlayabileceğimi sanmıyorum.

Gördüm onu 

Tramvay sesi eşliğinde

Koca kalabalıkta

Beliriverdi oracıkta

Tercih ettim

Gözlerimle konuşmayı

 O da bana eşlik etti

Mükemmel dans ettik

Zordu

Denize ait olmak 

Oraya adamıştı kendini

Koparamazdım oradan

İstedim denizin 

Bir parçası olmak

Dalgaların 

Medcezirin

Ne yazık ki

Sahildeki bir kum tanesi

Bile olamamışım

Bugün ben de ne yazdığımı bilmiyorum :(