"မင္းတို႔ သမီးရည္းစား ခ်စ္စႏိုးနာမည္ေတြကို အိမ္မွာထားခဲ့သင့္တယ္...ကဲ ကဲ...လိုရင္းကိုပဲေျပာေတာ့..."
"အာ...ဒါက ဒီလိုပါ ေပါင္ကုန္း...ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး ခင္ပြန္းျဖစ္သူနဲ႔ ကြာရွင္းခ်င္လို႔ပါ"
"ေဟ..."
"ဟမ္...."
"အမ္...."
"အိုး...."
သူ႔စကားဆံုးတာနဲ႔ အာေမဍိတ္သံေတြ မနည္းမေနာထြက္က်လာၾကတယ္။သူလည္း ေၾကာင္အအကေလးျဖစ္သြားရေပမဲ့ အလ်င္အျမန္အိႁႏၵေဆည္လိုက္ၿပီး အသံစာစာေလးနဲ႔ ေလ်ွာက္တင္ပါေတာ့တယ္။
"ဟုတ္ပါတယ္...ခင္ပြန္းျဖစ္သူက သူ႔မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာကိုမွမေထာက္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးကို ဓားတရြယ္ရြယ္နဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့လူရမ္းကားျဖစ္ေၾကာင္းပါ...အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးကို အဲ့လူႀကီးနဲ႔ ကြာရွင္းခြင့္ေပးပါ ေပါင္ကုန္း"
"ေန...ေနပါၪီးကြယ္"
သူ႔အေျပာေၾကာင့္ ေပါင္လူႀကီးမင္းတစ္ေယာက္ ဇေဝဇဝါေလသံနဲ႔ တားျမစ္လာပါတယ္။ေနာက္ေတာ့ သက္ျပင္းကိုဟင္းခနဲခ်လိုက္ၿပီး စကားဆက္လာတာက...
"ခိုင္ဖုန္းရံုးေတာ္မွာ ကြာရွင္းခြင့္ေလ်ွာက္လို႔မရဘူး ေမာင္မင္း"
"အဲ့ဒါဆို ဘယ္မွာေလ်ွာက္ရမွာလဲဟင္"
"ဘယ္ကိုေလ်ွာက္ခ်င္ေသးတာတုန္း..ထံုးစံမွမရိွဘဲ"
"အြန္"
သူ႔စကားဆံုးတာနဲ႔ ေပါင္လူႀကီးမင္းရဲ့ ေအာ္သံဟိန္းဟိန္း ထြက္က်လာတာေၾကာင့္ သူ႔ခမ်ာ ေခါင္းေမာ့မတတ္ျဖစ္သြားရတယ္။ အဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ေပါင္လူႀကီးမင္းက စကားဆက္လာေလရဲ့။
"ခင္ပြန္းသည္က ႏွင္ထုတ္တာမ်ိဳး၊ ခင္ပြန္းသည္ ဒါမွမဟုတ္ ဇနီးသည္ဘက္က ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္တာမ်ိဳးကလြဲလို႔ ေမာင္ႏွံစံုတြဲေတြအေနနဲ႔ ကြာရွင္းခြင့္ဆိုတာမ်ိဳးရယ္လို႔က ရိွမွမရိွဘဲ၊ ေၾကးရတတ္လူတန္းစားနဲ႔ မင္းေဆြစိုးမ်ိဳးေတြမွာဆို မယားၿပိဳင္စနစ္ေတာင္ရိွေနတာကို ေမာင္မင္းေမ့သြားၿပီလား "
ေပါင္လူႀကီးမင္းရဲ့ ေမးခြန္းေၾကာင့္ သူ႔ခမ်ာ မ်က္ဝန္းလဲ့လဲ့ေလးေတြ ဝိုင္းစက္သြားရၿပီပဲျဖစ္တယ္။ သူဒါေတြကို သတိမွမရတဲ့ဟာကို။သူက ဘယ္လိုလုပ္ သိမွာတဲ့လဲ။ ေနာက္ၿပီး မယားၿပိဳင္စနစ္ဆိုပဲ။ ဒါနဲ႔ ဟိုလူႀကီးကေရာ သူ႔အျပင္ တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ကိုမ်ား လက္ထပ္ထားေသးသလား။
(6)Zawgyicode
ابدأ من البداية
