7.bölüm "karanlık bodrum"

Start from the beginning
                                    

-küçük hanım iyi değilsiniz hemen evdeki..
-lütfen çağır..çağırma!
Görevli karşıma çöktü.
-nefes alın verin küçük hanım.
Elini tereddütle omzuma koydu yanımda olduğunu hissettirmeye çalışıyordu..
Aradan geçen beş dakikanın sonunda nefesimi düzene sokmuştum.

Güvenlik ayağa kalktı elini uzattı elini tutup ayağa kalktım.
-teşekkür ederim..
Aşırı bitkin olurdum nefessiz kaldıktan sonra..
-rica ederim küçük hanım.
-bunu birine söylemesen olurmu?
-siz nasıl isterseniz.
-teşekkür ederim.

Bahçeye banka geçtim hava geç oluyordu ben hala oturuyordum. Akşam olmuştu gelinler ve Melisa gelmiş odalarına geçmişti.. elim ile yüzümü kapatıp ağlamaya başladım.
-babamı özledim..
Bu gün onu görmeye gidicektim ama olmadı..

Hava biraz daha Karardı bense bankta oturmuğ dalıp gitmiştim..
-hava soğudu.
Başımı çevirdim, bu boranın kuzeni turguttu.
-yenge hava soğudu içeri gelmicekmisin?
-benden nefret etmiyormusun turgut?
Şaşkınca bana baktı.
-etmelimiyim?
Buruk bir şekilde gülümsedim.
-bilmem..
Gözlerim dolmuştu.
-ben seni suçlamıyorum yenge.
Turgut yanıma oturdu.
-babanın katil olması senin suçun değil.

Bunu duymak iyi hissettirmişti..
-teşekkür ederim.
-rica ederim yenge ne demek. Eve geçelimmi hava soğudu bak, kaç saatir dışardasın hem.
-huzur veriyor bana dışarıda olmak.
-anladım.
Turgut ceketini çıkarıp omuzlarıma koydu.
-teşekkür ederim.
-rica ederim yenge.

Turgutlu hiç konuşmadan öylece oturduk.
-bana babandan bahsetsene yenge merak ettim.
Gülümsedim.
-babam en çok beni severdi, çünkü ben onun her istediğini yapan biricik kızıydım. Bana kızamazdı hep arkamdaydı. Hatta benim bazen nefes alamadığım zamanlar olur beni sadece babam sakinleştirirdi..
-o olmazsa?
-biraz zor olurdu uzun süre nefes alamasamda nefesini düzene sokardım.

Turgutlu oturup sohbet ediyorduk, ta ki arkadan gelen o erkek sesini duyuncaya kadar.
-siz ikiniz gecenin bir vakti bu soğukta ne yapıyorsunuz?
Turgut lafa atladı.
-sohbet ediyoruz kuzen, neyse ben çiftleri yalnız bırakim.
-Turgut ceketini verim.
-kalsın yenge.
-al al teşekkür ederim.
-rica ederim.
Turguta ceketini verdim, bora bir bana bir yanımızdan ayrılan turguta baktı. Turgut eve girince bora yanıma oturdu.

-senin evde olman gerekmiyormu?
-sanki evden başka yere çıkabiliyorum ya.
-kaçma durumuna karşı küçük bir önlem sade..
-ben babam ve abimin ölüsünü karşımda görmemek için bu evliliği kabul ettim. Kaçmak isteseydim baştan kabul etmezdim. Özgürlüğümü elimden aldın, bana tek iyi gelen şeyi elimden aldın iğrenç herif.
-ağzından bal damlıyor.
Ayağa kalktım bu adamla aynı yerde kalmak bana acı veriyordu..

Bora kolumu tutu.
-evde turgutla bile gülerek konuşuyorsun ama benimle, eşinle yan yana bile durmak istemiyorsun.
Onu süzdüm.
-kafana ne düştü senin? İçtin dimi yine.
Diyip yanından ayrıldım.

Odaya geçip koltuğa oturdum. Bir kaç dk sonra kapı çalınmadan açıldı.. içeri Sema Halime hanım yiğit abi girdi.
-ne oluyor ya?
Sema ağlıyordu yine ne halt yiyordu?
-anne kocama hediye edeceğim altınlarımı çalmış.
-ne?!
Ne diyordu bu ne altını ne çalması?
Halime hanım dolabı açıp benim kıyafetlerimi karıştırdı. İçeri bora girdi.
-ne oluyor burda?
-hey kıyafetlerimi böyle karıştıramazsınız!
Halime hanım dolaptan altın bir saat çıkardı.
-seni pis iblis çaldın demek.
Dedi Halime hanım, şaşkındım ben odaya bile girmedim ne oluyordu böyle şaşırmıştım..

-karına bir şey de bora, kocama hediye edeceğim saati çalmış..
Bora bana sert bakışlarıyla baktı.
-ben çalmadı..
Halime hanım yüzüme sert bir tokat indirdi.
Elimle yüzümü tuttum, parmağındaki yüzüğün süsü yanağımı kanatmıştı.

Boranın gözünün içine baktım, böyle bir durumda asla bana inanmazlardı.. o yüzden kendimi açıklama gereğinde bulunmadım..
Bora sert adımlarla yanıma gelip kolumu tuttu.
-söyle sen mi çaldın?!
-"hayır"desem inanırmısınız ki?
-sana söyle dedim cevap ver!
Öylece gözlerine baktım..
-cezasını çekmeli.
Dedi Halime hanım.
-çekicek o cezayı çekicek.
Kolumdan sürükleyerek beni aşşağı kata indirdi.

Bodrum'un kapısını açıp beni içeri koydu ardından kapıyı kilitledi.
-bora..
Etraf karanlıktı hiç bir şey gözükmüyordu..
-n'olur çıkar beni korkuyorum..
Gözlerimden yaşlar akıyordu.
-bora çıkar beni.. yemin ediyorum ben çalmadım..
Gitmişti beni bu odaya hapsedip gitmişti..
-bora! Beni çıkar kor..korkuyorum.

Dizlerimin üstüne çöktüm etraf çok karanlıktı korkuyordum..
-bora n'olur çıkar beni..
Yaşlarım şiddetlendi.. titriyordum. Yer buz gibiydi. Ben karanlıktan korkuyordum..
Duvara doğru ilerleyip belimi duvara yasladım.
Ellerim ile gözlerimi kapattım ben küçük bir çocuktan daha fazla karanlıktan korkuyordum..

-O gün o küvette kendimi öldürmeliydim..
Nefesim daraldı.. nefes alamıyordum gözlerimi kapatamıyordum bile..
-bora..

Bölüm nasıldı?
Bora'ya sövmek serbest.
Sizce açelya ne yapmalı?
Oylarmısın..

DÜŞMAN KIZI (tamamlandı)Where stories live. Discover now