Son dersin bitiş zili çalmıştı ve biz eşyalarımızı toplayıp sınıftan çıkıyorduk. Okuldan çıktık ve eve doğru ilerlemeye başladık. Yolda gördüğüm tatlıcı arabası ile duraksadım diğerlerine dönüp "Siz gidin ben iki dakikaya geliyorum." dedim. İlk sorgulasalar da sonra onları ikna edip yolladım. Ardından tatlı arabasına doğru ilerledim. Adama "Dokuz tane halka tatlı ve birazda tulumba tatlısı alabilir miyim?" dedim. Adam hemen dokuz halka tatlı ve bir kilo tulumba tatlısı koydu ve poşeti elime uzattı. Poşeti aldım adama parayı ödeyip oradan uzaklaştım.
Diğerlerinin yanına geldiğimde "Nerde kaldın?" gibi bir çok soru yöneltmişlerdi ama hiç birini umursamamıştım. Hızlı adımlarla eve doğru ilerledim. Binanın karşısına geldiğimde hızlı adımlarla binaya girip eve çıktım diğerleri benim kadar hızlı olmadıkları için biraz geride kalmışlardı eve o yüzden ilk ben gelmiştim.
Kendi dairemizin kapısını açıp odama gitti hızla üzerimi değiştirip rahat bir şeyler giydim. Odamdan çıktığımda diğerleri de eve gelmişti o yüzden onlarla karşılaşmıştım. "Nereye?" diye sorduklarında "Yukarı çıkacağım." dedim. Onlarda "İki dakika bekle bizde gelelim." dedikleri için onları beklemek zorunda kaldım. En sonunda onlarda geldiğinde hızlı bir şekilde evden çıkıp üst kata doğru ilerlemeye başladık. Tabii tatlıları da unutmamıştım.
Kapıyı tıkladıktan bir süre sonra kapı açıldı. Karşımda Meral teyzeyi görmemle duraksadım. Ben telefon konuşmasında geçen olayları tamamen unutmuştum. Hayır ya!
Bize tatlı tatlı bakan Meral Teyze'ye aynı şekilde bakmaya çalıştım ama yanaklarımın kızardığını hissede biliyordum. Meral Teyze kenara çekilip bize yol verdi ve bizde sırayla düzgün bir şekilde içeriye geçtik.
Kanepede kurulmuş saygı değer arkadaşlarımızda bizi görünce toparlanma gereği duymadığından dolayı Meral Teyze "Oğlum bir toparlansanıza!" diye çıkıştı. Ama nafile
Mert "Offf Meroş yabancılar mı sanki?" dedi.
Mert seni ben alime geçirmeyeyim aslanım.
Meral teyze "Oğlum hiç olur mu öyle şey?" dedi.
Tuna "Annecim tamam ben hallederim onu." dedi. Ardından kafası kolunun arkasında kalan Mert'in kafasına çok sert olmayan bir şekilde vurdu. O sırada Meral teyze gelirken onun eline tutuşturduğum tatlıları mutfağa koymak için gitti.
Mert kafasını tutup "Tuna elinin ayarını ya." dedi.
Ama bu olay Tuna'nın zerre umurunda değildi. Kendisi hafif toparlanıp oturuşunu dikleştirdi. Gözleriyle yanına oturmam için bir işaret yapsa da bende o yürek yoktu şu anlık. Meral teyze buradaydı sonuçta.
Tam Tuna'yı umursamayıp diğer koltuklardan birine oturuyordum ki Birinin beni Tuna'nın yanına itmesi ve sendeleyerek Tuna'nın yanına düşmem bir oldu. Kafamı kaldırıp kim olduğuna baktığımda ise Eda'nın sırıtan yüzüyle karşılaştım. Ardından yavaş yavaş o da bir köşeye oturdu.
Tuna bu cevabım karşısında pişkin pişkin sırıttı ve "Bensiz hiç çekilmiyor okul demi?" dedi.
O sırada konuşmamıza yandaki Mert dahil oldu "Siktir lan. Sen benim okula gitmememe daha çok üzüldü yengem bak belli yüzünden." dedi.
Tuna derin bir nefes alıp bakışlarını ona döndürdü "Oğlum bizi bir sal. Allah aşkına bizi bir sal." dedi.
Bu hallerine kıkırdamadan edemedim. Rahat rahat takılıyorduk ta ki Meral teyze içeriye girene kadar. Tuna'nın kolunu omuzumdan hızla itip yanından birazcık uzaklaştım. Tabii ben çok fazla uzaklaşamadan yanımdaki boş yere Meral teyze oturdu.
Allah'ım sana geliyorum. Bismillahirrahmanirrahim inşallah sağ salim buradan çıkabilirim AMİN!
Meral teyzeye zorlukla tebessüm edip hemen ondan gözlerimi kaçırdım. Tabii o buna güldü ve ardından "Nasılsın güzel kızım?" dedi.
Ölüyorum anlasana.
Yutkundum. Öksürdüm. Yeniden yutkundum. En sonunda "İyiyim siz?" dedim.
Yüzünde içten bir tebessümle bana bakıyordu. Kurban olduğum ne kadarda tatlısın sen öyle. Ben Tuna'nın kime çektiğine emin olurken eve daha yeni gelmiş olan Ege'nin sesi duyuldu. "Ooo Meral teyzem gelininle tanışmışsın."
Ege sana ağız dolusu söverdim de dua et yanımızda Meral teyze var.
En ters bakışlarımı Egeye atarken onun arkasından diğerleri de eve girdi. Emir bana bakıp gülerken Sinan sakin bir şekilde yanımızdan geçti ve boş bulduğu bir yere kuruldu. Bu hiç iyiye işaret değildi çünkü gülmüyor sadece boş gözlerle etrafa bakıyordu. Kim üzdü lan benim çocuğumu? diye yere oturup elimi dizlerime vura vura bağırmamı engelleyen tek şey Meral teyzeydi.
Ege ve Emir'de buldukları yere oturduklarında onlara göndüm. Ne oldu buna? temalı bakışlarımı attım. Emir dudaklarını dişleyip bana ah bir bilsen. temalı bakışlarını atıp ardından sonra konuşalım. dedi dudaklarını oynatarak. Bunu demesinin nedeni Meral teyze olmalıydı büyük ihtimalle. Kafamı tamam dercesine sallayıp önüme döndüm.
Tuna bana yaklaşıp kulağıma doğru "Ben burada durmak istemiyorum odaya gidelim mi?" dedi.
Af buyur paşam ne?
Omuzuna vurup "Oldu paşam başka isteğin?" dedim.
Kıkırdadı "Yok sadece odaya geçsek yeterli." dedi.
En ters bakışlarımla bakmaya çalıştım. Ben bu çocuğa nasıl ters bakabilirim ya? "Boş yere hayal kurma. Çünkü hiç bir yere gitmiyorum ben. Sen gide bilirsin çok istiyorsan." dedim.
Bir anda Meral teyzeye döndü "Anne ben odama gideceğim de bir yardımcı olsana." dedi.
Meral teyze hiç lafı üzerine alınmadan bana döndü "Kızım sen yardımcı oluversene. Benim belim ağrıyor birazcık." dedi. Bunlar ana oğul birlik olup beni bok yoluna götürüyorlar şuan.
Bir şey söyleyemeden kafamı sallayıp ayağa kalktım. Elimi Tuna'ya uzattım kalkması için. Elimi tutup koltuktan da destek alarak ayağa kalktı. Bir kolunu ayağa kalktığı gibi omzuma attı ve benim geri çekilmeme izin vermeden beni de kendisiyle beraber yürütmeye başladı. Daha doğrusu ben yürüyordum o sekiyordu.
En sonunda odanın kapısının önüne geldiğimizde kapıyı açtım. Odaya girdiğimiz de Tuna'yı yatağa hafifçe bırakıp ondan uzaklaştım. Daha doğrusu çalıştım çalıştım çünkü ben ondan uzaklaşamadan o beni kolumdan tutup yanına çekti.
Şuan onun yatağında yan yana oturuyordu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
