B. L. A. N. K. မြန်မာ ဘာသာပြန်

Prologue

အရာရာဟာ ပြစ်ချက်မရှိ ပြီးပြည့်စုံနေဖို့ လိုအပ်သည်။ ကျွန်မ မလုပ်နိုင်သည့် ကိစ္စဆိုတာ မရှိစေရ။
ဒီစိတ်ကူး ဟာ ကျွန်မ၏ ငယ်စဉ်ကလေးဘဝကတည်းက နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း အမြစ်တွယ်ခဲ့သည့် ဗီဇ ဖြစ်လာခဲ့ပါ၏။

ကျွန်မ၏ အတိတ်ဘဝ ကုသိုလ်ကံအကျိုးပေးကလည်း ကောင်းမွန်သဖြင့် ကျွန်မသည် ရုပ်ကလေးကလည်း လှသည့်အပြင် ဉာဏ်လည်း တော်တော် ကောင်းပါသည်။ ဒါကြောင့် ကျွန်မ ဘဝမှာ စိတ်ညစ်စရာ စိတ်ပျက်စရာဆိုတာ ယောင်လို့တောင် မရှိခဲ့ဖူးပါ။
ဘယ်တုန်းကမှပေါ့။

ကျွန်မ အဘွားသည်လည်း ကျွန်မ ငယ်စဉ်ကတည်းက အရာရာ ပြီးပြည့်စုံနေရမည်ဆိုသော စကားကို ရိုက်သွင်းထားသဖြင့် အခုအသက်အရွယ်ထိ ကျွန်မ၏ အသိစိတ်ထဲတွင် စွဲနေလေသည်။
"သူများထက် သာရမယ်၊ အထက်တန်းကျရမယ်၊ မြင့်မားနေရမယ်"
ဘယ်သူမှ ကျွန်မနှင့် မထိုက်တန်ဘူးလို့ ထင်လာခဲ့သည် အထိ။

ဒါပေမဲ့ အဘွားက ဒီလူနှင့် အတင်းအကျပ် လက်ထပ်ရမည်ဟု တွန်းအားပေးသောအခါ ကျွန််မ သူ့အပေါ် စိတ်ဆိုးဒေါသဖြစ်မိပါသည်။ သို့သော် ကျွန်မ လက်ထပ်ဖို့ရာ သဘောတူလိုက်၏။

ပြီးမှ ရုတ်တရက် ပွဲကနေ ထွက်ပြေးခဲ့သည်လေ။ အဘွား မျက်နှာပျက်ရတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ အဘွားက ကျွန်မကို ဂရုစိုက်တာမှ မဟုတ်တာ။ သူက သူများထက် သာချင်တဲ့ စိတ်ပဲ ရှိတာ။

ပြည်နယ်အုပ်ချုပ်ရေးမှူးရဲ့ သား ဖြစ်တဲ့၊ အဘွားကလည်း သဘောတူတဲ့ သတို့သား အပါအဝင် လူတချို့ကိုတော့ သေချာပေါက် ကျွန်မ နာကျင်စေခဲ့တာပေါ့လေ။

"မင်းက ငါနဲ့ ထိုက်တန်ရဲ့လား"

ဒီမေးခွန်းဟာ ဘယ်သူမှ မဖြေနိုင်တဲ့ တခုတည်းသော မေးခွန်းဖြစ်ပါသည်။ ကျွန်မကို ချစ်တယ်လို့ လာပြောကြတဲ့ လူတိုင်းကို ကျွန်မ ဒီမေးခွန်း မေးဖြစ်သည်။ သူတို့ ဘယ်တော့မှ မဖြေနိုင်ဘဲ စော်ကားခံလိုက်ရသလို အမြဲ ခံစားသွားရတတ်ကြသည်။ သူတို့ကိုယ်တိုင်ကတောင်မှ ကျွန်မနဲ့ ထိုက်တန်တယ်လို့ မခံစားရရင် ကျွန်မ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သူတို့နဲ့ တွဲမလဲ။