Het zusje van robbie

Hoodstuk 14

Ik voelde zijn warme lichaam tegen mij aan.
Hij gaf mij een kusje en ik viel met mijn lichaam tussen zijn armen in slaap.
Ik voelde mij zo veilig bij hem, ik werd wakker toen ik de zonnestralen op mijn lichaam voelde. We hadden heel lang geslapen. Ik keek naast mij en zag dat matthy nog sliep, het was ondertussen wel al tijd om op te staan, dus ik wreef een beetje in zijn haar en hij werd rustig wakker.
"Dag Carotje, goed geslapen?"
"Jahoor mat, dit mag je wel wat vaker doen!."
We maakten ons rustig klaar en gingen onze koffers weer pakken.
Ik voelde een beetje keelpijn maar besloot het niet te zeggen tegen matthy. Ik wou niet dat hij hem ging zorgen maken. We verlieten het hotel en vertrokken terug naar casa de huts. In de auto begon ik me erg draaierig te voelen en ik had het gevoel dat ik ging flauwvallen. Ik draaide mijn gezicht weg van matthy en plots werd het donker voor mijn ogen.

                 5uur later
"Caro-o-oo gaat het al wat beter"
Ik keek rond mij en zag dat alle jongens rond mij stonden behalve Matthy en raoul.
"Waar ben ik?, wat is er gebeurd?." Ik keek rond mij en zag dat ik casa del huts was. Ik lag in matthy zijn bed."waar is matthy?" Vroeg ik.
De jongens keken elkaar aan en knikten naar elkaar.
"Matthy ligt in het ziekenhuis" vertelde koen me.
"Wat hoezo, wat is er gebeurd?zeg het mij!!"
        5 uur terug "pov:matthy"

Ik keek naast mij en zag dat caro niet meer bewoog. Ik probeerde haar wakker te maken maar niks lukte. "Caroo word wakker, wat is er!!. Ik besloot om robbie te bellen
"Robbie er is iets met caro. Ze word niet meer wakker wat moet ik doen.
"Rustig mat rijd naar het ziekenhuis en we zien elkaar daar!."
"Mat.. ben je daar nog?!"
"Mat... hallo!"

Voor dat ik kan antwoorden op robbie liep het helemaal mis.
Ik was in een auto-ongeluk geraakt. Mijn ogen werden zwaarder en ik zag niks meer. Ik nam nog op het laatste caro haar hand en ik raakte bewusteloos.

Sorryyy dat het zolang duurde volrdat er weer een nieuw deel kwam maar hier heb je het!!!
Vinden jullie het nog leuk?
Want ik heb niet echt het gevoel dat er iemand dit verhaal leest?.
Grt lenax