(bölüm sekizden spoiler)
"Bunun hayalini kurardım sadece." diye mırıldanan Megumi ile başını ona çevirdi. Kendi kendine bir şeyler mırıldanmaya devam ediyor, gülüp duruyordu. Simsiyah saçlarını geriye doğru tarayıp anlını ortaya çıkardı. "Güzellik...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
184 kişi beğendi
@nobara hmm, bence mutlu gibi, hmm
yorumları görüntüle
@wadada TOGE NİYE BU KADAR SEVİMLİ?
@yuta benim minik bebeğim niye mutsuz :(
↪ @nobara bro sizin aranızda tam olarak ne var?
↪ @yuta şuan mesafeler var :(
↪ @momo SJDFHSJDHFSDBGFHDS sikik
@yuji acaba onu zorla oyuna sürüklediğimiz için mi mutsuz?
↪ @momo bence alakası yok
↪ @nobara sırf bu yüzden mutsuz olacağını düşünmüyorum
↪ @yuji bence de
↪ @toge -_-
___
Annesinin Megumi'nin önündeki tabağı alarak çorbadan doldurmasını izledi sessizce. Baş köşede oturan babası ne kadar gazetesini okuyor gibi gözükse de göz ucuyla, çaktırmadan Megumi'yi izliyordu. Şimdiye kadar oğlanın bir kusurunu görmemişti ve zaten babasını da tanıdığından siyah saçlının sorunlu biri olacağını düşünmüyordu.
Gazetesinin bir sayfasını daha çevirdikten sonra gözlüklerini düzelten Bay Itadori ile Bayan Itadori gülümseyerek sordu. "Baban nasıl Megumi?"
Önüne konulan çorbaya baktıktan sonra kadına dönen Megumi, "Gayet iyi kendileri efendim." diye yanıt verince iki yetişkin de oğlanın saygıyla konuşmasından memnun kalarak gülümsemeye devam ettiler. Yuji ise hiç stresli değildi.
Annesinin ve babasının Megumi'yi seveceğini biliyordu.
"Uzun zaman sonra birbirinizi bulacağınızı hiç düşünmezdim." diyerek gazetesini katlayıp masanın kenarına bırakan babasıyla kaşları çatıldı Yuji'nin. Anlamayarak bir süre babasına baktıktan sonra annesi konuştu.
"Belki hatırlamazsınız ama aynı mahallede oturmuştuk bir zamanlar. Sonra biz taşındık."
Yuji kesik kesik olan anılarında siyah saçlı bir oğlanı görür gibiydi. Yaşıtları tarafından dışlanmış tek başına kum havuzunda oynayan bir çocuk. Başını yanındaki bedene çevirdi. Megumi önündeki çorbaya batırıp durduğu kaşığıyla dalgınca önüne bakıyordu.
"Birkaç ay sonra geri dönmüştük ama. Hatırlıyorum da, o zaman Yuji köpek tarafından kovalanmıştı sanki. Hatta baban kurtarmıştı."
Bay Fushiguro'nun kendisini nasıl köpeklerden kurtardığını hatırlıyordu. Önüne dönerek önüne konulan çorbaya baktı. Babası ve annesi gülerek konuşmaya devam ediyorken Megumi'nin sessizliği nedensizce neşesini kaçırmıştı.
