ေျခေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေတြနဲ႕ ကတၱီပါ ဖိနပ္က အေတာ္ေလး လိုက္ဖက္ ျကည္႕ေကာင္းပါသည္။

သူ႕မ်က္နွာကို ျကာျကာ မျကည္႕ရဲသူမို႕ ေျခေခ်ာင္း လက္ေခ်ာင္းေတြကိုေတာ႕ ခဏခဏ သတိထား၍ ျကည္႕ျဖစ္ပါသည္။

ေျခေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေတြက အရပ္ရွည္တဲ႕ လကၡဏာေပမဲ႕လည္း လက္သည္းေျခသည္းေတြက ျကည္လင္ေနတာ ေဆးဆိုးထားသလားေတာင္ ထင္ရပါသည္။

ေက ေတြးေနရင္းက တစ္ခု သတိထားမိေပမဲ႕ သူတစ္ပါး ကိုယ္ေရးကိုယ္တာမို႕ ေမးလို႕ မေကာင္းတာနဲ႕ ျမိဳသိပ္လိုက္ရသည္။

“ခုေလာက္ သြားမွ ေန၀င္ခ်ိန္မီွလိမ္႕မယ္..ေန၀င္တာ ေစာလာလို႕ ခင္ဗ်..”

“…….”

ေက ေခါင္းညိတ္လိုက္ျပီး ကားတံခါးပိတ္၍ ခါးပတ္ ပတ္လိုက္သည္။

ကားေမာင္းေနတဲ႕ တစ္ေလွ်ာက္လံုး သူေကာ ကိုယ္ေကာ တိတ္ဆိ္တ္ျငိမ္သက္ေနတာက ထံုးစံလို ျဖစ္ေနပါျပီ..။

မျမင္ဖူး မေရာက္ဖူးတဲ႕ လမ္းရႈခင္းေတြကိုသာ ျကည္႕ရင္း လိုက္ပါလာခဲ႕ရသည္။

တံတားကို ေရာက္ေတာ႕ လူေတြမ်ားျပီး ဆူညံေနလို႕ ေက ကားထဲက ထြက္ေပမဲ႕လည္း သူ႕ထြက္တာကို ေစာင္႕ေနမိသည္။

မိနစ္ပိုင္းျကာသည္ အထိ ထြက္မလာေတာ႕ တစ္ခုခု ျဖစ္လို႕လားဆိုတဲ႕ စိုးရိမ္ပူပန္ စိတ္ျဖင္႕ သူ႕ဘက္ကို သြားလိုက္သည္။

“………”

နႈတ္ခမ္းကို လက္သန္းျဖင္႕ တို႕ထိေနျပီး ေက ေရာက္သြားေတာ႕မွ ျပံဳး၍ တစ္ရႈးတစ္ရြက္နဲ႕ လက္ကို သုတ္လိုက္သည္။

တစ္ရႈးျဖဴျဖဴမွာ အနီေဖ်ာ႕ေဖ်ာ႕ အေရာင္ေလးေတြ ေပစြန္းကုန္သည္။

သူကေတာ႕ တစ္ရႈးကို လံုးျပီး ကားထဲက အမိႈက္အိတ္ထဲ ေသခ်ာ ထည္႕ေနေသးသည္။

“………”

ေက စိတ္ထဲမွာ ထူးဆန္းသလို ခံစားေနရသည္။

ကားကို ထားခဲ႕ျပီး လမ္းကို ျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္ေနခ်ိန္ သူနဲ႕ ယွဥ္ေလွ်ာက္ရသလို ေလသင္႕ေနတာေျကာင္႕ ေရေမႊးနံ႕ ခပ္သင္းသင္းလည္း ရေနပါသည္။

ေရႊရင္ေအးDonde viven las historias. Descúbrelo ahora