KOKUNUN İZİ

14

Merhaba!

Yeni bölümle birlikteyiz. Umarım beğenerek okuyacağınız bir bölüm olur. Bölüm sonunda görüşmek üzere.

Yıldıza basıp yorumları eksik etmezseniz çok sevinirim. 

9.3.24

14

Bağdaş kurmuş kitabımı okurken Verda yanımda internet üstünden alışveriş yapıyordu. İki arkadaşın birbirine zıt olması da ancak bu kadar olurdu.

"Eltim şuna bi' baksana!" diyerek gecelik takımı gösterdi. Oldukça vay anasını avradını bir gecelikti.

"Bunu görmem pek uygun değil gibi."

Şen bir kahkaha attı.

"Sanki sen giymiyorsun."

"Ama sana söylemiyorum değil mi kocama söylüyorum!"

Bacaklarını kucağıma uzattı.

"Sen de atsana ona bir şeyler."

Normalde atardım ama şimdi aramız biraz da olsa limoniydi. O yüzden doğru gelmiyordu.

Verda bana dikkatlice baktı. Ayaklarını kucağımdan çekip oturdu ve bağdaş kurdu.

"İlk tartışma gerçekleşmiş göründüğü kadarıyla." Suskunluğumu sürdürdüm. Bu çatı altında yaşanan sorunlar başkasına yansımayacaktı. İlişki iki kişi arasındadır ve hayatımda sıfatı ne olursa olsun üçüncü kişi karışınca o iş sarpa sarar. Dillendikçe köklenir adeta. Bu yüzden anlatmamayı daha doğru buluyorum.

Kapım çalındığında kaşlarım çatıldı. Cihangir bu saatte gelecek değildi. Kapıyı açtım. Bir kurye elinde çiçeklerle bana bakıyordu.

"Leyla Yılmazer?"

"Benim." Çiçekleri bana uzattı. Bir demet beyaz papatya vardı. "Teşekkürler."

"İyi günler."

Kucağımda çiçekler yüzümde koca bir gülümsemeyle Verda'nın yanına döndüm. Çiçekte bir not vardı.

Karım,

Sen kara kışın ardından baharı müjdeleyen papatyasın benim lüzumsuz ömrümde. Bu yüzden kucağında sıkıca sarıldığın papatyaları gönderiyorum sana. Karekodda bir şarkı, yastığımın kılıfına saklanmış bir düşseli var.

Cihangir değil KOCAN

Karekodu okuttum. Yedinci Ev'in Kalbim Seni Arıyor şarkısı doldu. Sözleri bizi anlatıyordu tamamen. Yüzümdeki gülümseme kocaman bir hâl aldı.

"Ben kalkayım da sen kocana hazırlan," dedi Verda. Yanaklarımdan sulu sulu öpüp evine gitti. Kucağımdaki çiçeklerle yatak odasına gittim. Yastık kılıfının arasına sıkıştırılmış dörde katlanmış bir a4 kâğıdı buldum.

Karım,

Hayatım boyunca karım olmanı diledim. Şu an yanımdasın, bir ayağını iki ayağımın arasına atmışsın ve yüzüstü uyuyorsun. Yüzüne bir tutam saç düşmüş, ondan rahatsız olsan da bunu fark edemeyecek kadar derin uyuyorsun.

Güzel karım, canımın en içi, yüreğimin en gizli hazinesi. Seni sevmek benim için bir tercih değil ama bir tercih hakkım olsaydı da yine seni severdim.

Ben konuşmasını beceremem pek. İçimde yaşarım ne hissediyorsam. Ama sen bilirsin beni, gözlerime bakman yeterli. Nefes alışımdan anlasın derdimi de sevincimi de. Belki de sana meftun olma sebebim budur.