Perilously Devoted (MORGAN SERIES 2)

CHAPTER 19

Lumabas na ako at naramdaman ko rin naman ang pag sunod niya. Sabay pa kaming pumasok sa parking area at magkatabi pa talaga ang kotse namin.

"Rels."tawag niya kaya agad ko siyang nilingon.

"What?"tanong ko rito.

"Let's meet after work. I know we both don't like this idea, but we still need to follow what my Dad is saying. I am not just doing this for my gain, I am doing this for my family."saad niya at pumasok na sa sasakyan.

Nagulat ako noong biglang umandar ang sasakyan niya kaya hinarang ko ito. Paano kami magkikita kung hindi naman namin alam ang number ng isa't isa. Nagpalit na kaya ako ng numero at alam kong gano'n din siya.

"Damn woman! Are you planning to die!"sikmat niya at bumaba ng sasakyan. "are you insane?"saad niya at tinignan kung natamaan ba ako.

"I'm fine. Pero pano tayo magkikita mamaya? I don't know how to contact you."sabi ko kaya umirap siya.

"My number are still the same. But yes you're right, give me your phone."saad niya na tila alam na na nagpalit ako ng numero.

Hindi na ako nakipagtalo at binigay nalang sakanya 'yon. Nag tipa siya doon sa cellphone niya bago ibalik sakin ang phone ko.

"I'll call you later. Let's meet after your work."saad niya at bumalik na sa kotse.

"Wait!"saad ko kaya napatigil siya at tumingin sakin. "wala kabang trabaho?"tanong ko rito.

"I have a meeting later, pero wala akong trabaho ngayon."simpleng sagot niya at sumakay na ulit.

Umalis na siya habang ako ay pumunta narin sa sarili kong sasakyan. Bumalik na ako sa kompanya dahil may mga kailangan pa akong tapusing papeles.

I work 'till night just to finish what I had to finished for that fucking meeting tomorrow. My back is already hurting when I finished those pile of papers in my table.

"Are you going home, Ma'am?"tanong ng secretary ko.

"You should go home first. I still have an appointment after this."saad ko kaya nag-aalala niya akong tinignan. "stop worrying about me. Sanay na ako at mas malala panga ang nararamdaman ko dati."pangungumbensi ko rito. Baka kasi sabihin niya kay Dad na lagi akong overtime at uwian nanaman ako ng matandang 'yon.

"Mag ingat po kayo pauwi."saad niya at tipid ko lang siyang nginitian.

Humiga muna ako sa sofa sa loob ng opisina ko at noong medyo okay na ang pakiramdam ko ay tumayo na ako at tinignan ang phone ko. Javier's not calling yet kaya ako nalang ang nag decide na tawagan siya.

"Are we still meeting?"tanong ko noong sagutin niya ang tawag.

"I'll fetch you. I'm sorry for not calling kakatapos lang ng trabaho ko."saad niya kaya napatingin ako sa orasan. Pasado alas nuwebe narin ng gabi.

"Don't worry kakatapos ko lang din. Just send me your address at ako nalang ang pupunta diyan."saad ko at pinatay ang tawag.

Pagkaraan ng ilang segundo ay nag text na ang number niya kaya agad akong lumabas ng opisina ko para pumunta doon. Nagpaalam ako sa mga security guard noong paalis na ako.

Hindi naman matagal ang byahe ko dahil medyo malapit lang naman ang location na sinend niya sa kompanya ko. Ang ikinagulat ko lang talaga ay hotel pala itong pagkikitaan namin.

Tinext ko lang siyang nandito na ako sa labas at nag hintay dahil hindi pa siya nagrereply. Ilang minuto rin akong nag hintay noong makita ko siyang papalabas na.

"I'm sorry for waiting. Should we get inside?"tanong niya na ikinatango ko.

Sabay kaming pumasok sa loob at doon muna kami pumasok sa restaurant ng hotel. We both ordered steak since hindi pa kami kumakain dalawa. Nag order din kami ng wine para hindi naman boring ang pagkain namin.