Yemekten sonra herkes koltuğa oturmuştu.
İçimde yanan bu yangını söndüremiyordum..
Benliğimi kaybetmiştim..
T:Yaren gelsene sende.
Y:Yok ben..Yatmak istiyorum sadece..
A:Peki o zaman. Sen acını nasıl dindirmek istiyorsan..Ama unutma biz buradayız..
Y: Sağolun..Şey..İsteyen benim odamda kalabilir ben..Annem ve babamın odasında yatacağım..Alt katta misafir odaları da var. Yataklar hazır zaten.
Y:Biz hallederiz onları boşver sen,git dinlen.
Acıyla gülümsedim. Üst kata çıktım zar zor. Annem ve babamın odasının önünde durdum.
Sanki kapıyı açtığımda ikisini de görecektim, ölmemişler,her şey bir rüyaydı..
Kapıyı açtığımda içerde olmayacakları gerçeğiyle yüzleşmekten korkuyordum..
Elim kapıya gitti. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes alıp verdim. Gözümden düşen bir damla yaşla açtım kapıyı. İçeri baktım göz ucuyla.
Boştu..
Odaya bir adım atıp durmuştum.
Canımı yakan bu acı gerçekle yüzleşemiyordum..
Odadan çıkıp kapıyı kapattım. Ağlayarak yere oturdum. Ellerimle yüzümü kapatıp ağlamaya başlamıştım.
Olmuyordu..
Yapamıyordum..
Onlarsız yapamıyordum..
Omzumdaki elle irkilmiştim. Başımı kaldırıp baktım yaşlı gözlerimle.
Sarp'tı..
S:İyi misin?
Gözlerim daha da dolmaya başlamıştı. Akan yaşlarımın içinde sesli bir şekilde ağlamaya başlamıştım.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
S:Tamam..Tamam ağlama, lütfen ağlama..
Birini ağlarken görmeye dayanamıyordum..
Ağlamak "güçsüzlük" gibi geliyordu bana..
S:Ne yaparsan yap..Annen ve baban geri gelmeyecek..Ama inan ki onlar seni böyle görseydi daha da üzülürdü.. İyi yönünden bak. Bu kötülüklerle dolu olan dünyadan kurtuldular.
Y: Keşke bende kurtulsam..
Dedi sessizce. Gözlerimi kapatıp elini tuttum.
S:Kendini topla..Evet özleyeceksin onları. En mutlu olduğun da ya da en yalnız hissettiğinde yanında olmayacaklar ama..Hep kalbinde olacaklar..
Göz göze gelmiştik Yaren'le.
Y:Sarp..Sen neden bana böyle davranıyorsun? Acıyor musun..
Dedi titreyen sesiyle.
S: Kötü bir başlangıç yaptık, haklısın..Ama kimseyi böyle acı bir durumda yüz üstü bırakamam.. Çünkü sevdiğin birini kaybetmek ne çok iyi biliyorum..
Ayağa kalkıp alt kata indim.
Y:Abi,ağladın mı sen?
S:Ne ağlaması Yasmin! Git yat hadi saat kaç olmuş..
Y: Saçmalama istersen! Sen niye ağladın,ne oldu?
S:Yok bir şeyim.. Yatacağım ben.
Yasmin bana sarılınca bende ona sarılmıştım. Yanağımdan öpüp geri çekildi.
Y:İyi geceler..
Misafir odalarından birine girmiştim. Kendimi yatağa bırakıp gözlerimi kapattım..
A:FRENLER TUTMUYOR!
S:NE DEMEK TUTMUYOR AHMET! BİR ŞEY YAP!
S:BABA BİR ŞEY YAPSANA!
A:TAMAM ÇOCUKLAR SAKİN OLUN!
Korkuyla birbirimize yaklaşmıştık daha da..
Ben,Ömer,Süsen,Asiye,Doruk..
Suzan hanım ve babam..
Frenleri tutmayan bir aracın içinde son hızla gidiyorduk..
S: Ahmet amca nolursun durdur şu aracı!
Diye isyan ediyordu Süsen..
Önden gelen araçla birlikte direksiyonu kırmıştı babam.
Karanbole yuvarlanmıştık uçurumdan..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Nefes nefese kalkmıştım yataktan.
Alnım ter içinde,kalbim hızla atıyor,zor nefes alıyordum..
Ö:Sarp! İyi misin!?
Ömer koşarak gelmişti yanıma. Verdiği suyu alıp içmiştim.
Ö:İyi misin,ne oldu?
Yüzüne baktım bir süre.
Yine aynı kabus..
Ö:O günü gördün dimi?..
Evet anlamında salladım başımı.
Ömer yanıma oturup:
Ö:Unutmak mümkün mü sanki..
S: Ömer..Ben babamı çok özlüyorum..
Dedim bir anda gözyaşımın içinde.
Ağlamayı ne kadar güçsüzlük olarak görsem de..
Konu sevdiklerim olunca ben bile bu güçsüzlükle savaşamıyordum..
Oylamayı unutmayınn
