Yusuf 18 yaşında lise son sınıf öğrencisiydi adı gibi İffetli ve Namuslu bir gençti Ahir zaman gençleri arasından istisnaydı o da ..
İstanbul'un köylük yerinde bir kasabada yaşıyordur.. iki ablası ve annesi vardır , babası o doğmadan annesi Hatice Yusuf'a 7 aylık hamileyken Hakkın rahmetine kavuşmuştur .. Babası Ali de yusuf gibidir Yusufun bu karakteri öyle ya babasından gelir..
Orta halli bir ailedir Yusuf'un ailesi .. Annesi zavallım hasta ve ablaları gece gündüz çalışıp Yusuf ve Annelerine bakardı.. Bu tüm çabalar Annelerini sıhhatine kavusturmak ve Yusufun Okuyup İmam Hatibi olmasını saglamak içindir..
"YUSUF"
Bir cuma sabahına uyanmıstım.. Alarmın o rahatsız edici sesiyle uyanmak bir işkenceydi ama Allahın huzuruna koşmam için buna degerdi .. Saat daha 3.30 ve daha sabah namazına yarım saat vardı . Yatağımdan yavasca kalkarak uykulu gözlerimle tişörtümü giyip banyoya gittim uykulu oldugumdan ağır vasıta gibiydim yavaşca abdestimi alıyor ve yavaşca hareket ediyordum :)
Neyse ki abdestimi almıştım şükürler olsun .. odama gidip seccademi , kuranı kerimimi , tesbihimi ve yeşil takkemi alarak hazırlandım .. İmam hatip lisesini okuduğum için ezan okumayı biliyor ve namazda cemaate imamlıl yapabiliyordum -herkes sesimin yanık oldugunu söyler-
İşte ezan vakti gelmişti camii bize cok uzak oldugundan ezanın sesi cokda iyi duyulmuyordu saat 4.00 ve ben hazırdım işte o vakit gelmişti VİRA BİSMİLLAH :-)
ALLAHU EKBER ALLAHU EKBER
LA İLAHE İLLALLAH...
.
.
.
O yanık olan sesim evin içinde Adetâ yankılanıyor ve herkesi uyandırmaya yetiyordu .. tek tek odaların ışıgı yandı Annem , Kübra Ve Ümmü Ablam uyanmışlardı.. Azcık tebessümlü bir sert çıkışla "haydi cemaât vakit geçiyor İmam hazır" diye bağırdım.. Velhasıl kelâm namazımızı böylece edâ ettik...
