သခင့်ခြေတော်ရင်း [Completed]

Extra (1)

အငယ်လေး သူ့အား ရေချိုးခန်းထဲ သွားဖို့ တွဲကူ၏။ သူ့ကို မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ဖို့ ပြင်ပေးသည်။

နှလုံးသွေးရိပ် သူ့ဘာသာသူ မျက်နှာသစ် သွားတိုက်နေရင်း ပါးပါးကိုလည်း မော့‌မော့ကြည့်နေသည်။ ဖေဖေ ပါးပါး၏ ဝေယျာဝစ္စအကုန်နီးပါးကို ကိုယ်တိုင်ကူလုပ်ပေးတတ်တာကို သူတို့ညီအစ်ကိုသုံးယောက် မြင်နေကျမို့ ပါးပါးကို အခုလို လုပ်ပေးမည့် ဖေဖေ မရှိလျှင် ဖေဖေ့ကိုယ်စား ထိုသို့လုပ်ပေးဖို့အား သူတို့တွေ သင်စရာမလိုဘဲ တတ်လာသည့် ပညာတွေ။

ရိပ် ကားသော့ကို ယူလိုက်ပြီး သားလက်ကိုဆွဲလို့ စံအိမ်‌ထဲရှိ သီးသန့်အိမ်ဝင်းလေးထဲက ထွက်လာသည်။ ပုဂံဆောင်းမနက်ခင်းများက အတော်လေး အေးနေတာမို့ ရိပ် သားကို အနွေးထည်ကြယ်သီး သေချာတပ်ပေးလိုက်ပြီး ကားပေါ်တင်လိုက်သည်။ သူတို့သားအဖနှစ်ယောက်သာပါသည့် ကားကလေး စံအိမ်ဝင်းထဲက မောင်းထွက်လာခဲ့လေသည်။

စံအိမ်နှင့်သိပ်မဝေးသည့် ဆိုင်လေးထဲ၌ ရိပ် မီနူးစာအုပ်ကို သားရှေ့တိုးပေးလိုက်ပြီး-

"သား ဘာစားမှာလဲ"

"နန်းကြီးသုတ်"

ရိပ် နန်းကြီးသုတ်နှစ်ပွဲမှာလိုက်၏။ ထို့နောက် ဖုန်းကို ဖွင့်လိုက်ပြီး ကိုကိုနဲ့သားနှစ်ယောက်ကို အငယ်လေး မသိအောင် လှမ်းခေါ်ဖို့ ထလိုက်၏။

"ပါးပါး ဖုန်းခဏပြောလိုက်ဦးမယ်၊ ခုံမှာပဲ ထိုင်နေနော်"

"ဟုတ်"

သူ့ကို အိမ်ထောင်သက် ရှစ်နှစ်ကြာတာတောင် မျက်စိအောက်က အပျောက်မခံဖြစ်နေဆဲဖြစ်သည့် ကိုကို့ကို ဖုန်းလှမ်းဆက်လိုက်သည်။ အခုလို ရင်သွေးလေး လွယ်ထားရပြန်ချိန်၌ ကိုကိုက သူ့အား အရင်ချိန်တွေထက်ပင် ပိုဂရုစိုက်တတ်၊ စိတ်ပူတတ်သည်။

သူ ဖုန်းပြောပြီး ပြန်လာထိုင်ချိန်၌ မှာထားသည့် နန်းကြီးသုတ်နှစ်ပွဲ ရောက်လာသည်။ သားက သူ့ရှေ့က ပန်းကန်ကို ထိုးမွှေနေပြီ။ ရှစ်နှစ်သားလေးက စားပွဲကို သေချာမမီ။ မတ်တပ်ထရပ်ပြီး မွှေနှောက်နေတာမို့ ရိပ် သားပန်းကန်ကို လှမ်းယူလိုက်သည်။