-21-

1K 52 6
                                    

ik zat in de auto naast Rick. We gingen naar mijn roedel. We waren er bijna. Mijn vader had het nog aan niemand verteld. Dat wilde ik zelf doen. Vooral aan Koran en Kira. Rick had een arm om me heen geslagen. Ik keek hem aan. Hij glimlachte, 'gaat ie?'

Ik glimlachte en knikte.

Diederik keek om, 'wie gaat je het eerst vertellen?'

'Koran denk ik.'

Hij knikte, 'en dan Kira.'

Ik knikte. Nicolaas stopte de auto en zei: 'we zijn er.'

Ik haalde diep adem en stapte uit. Ik maakte contact met iedereen en zei: ben er weer.

Een paar seconden later kwam mijn vader aanlopen. Hij gaf me een knuffel. Daarna keek hij Rick en Diederik aan, 'gefeliciteerd jongens.'

Ze glimlachten, 'jij ook.'

Mijn vader liep ons voor naar het huis. We gingen op de bank zitten. Rick ging naast mij zitten en mijn vader tegenover me. Nicolaas en Diederik gingen op de stoelen zitten. 'Waar is Koran' vroeg ik.

'Geen idee, denk ergens in het bos.'

Ik knikte en maakte contact met Koran, waar zit je?

in onze boomhut. kom jij ook?

nee sorry. kom hierheen met Kira ik wil jullie iets vertellen. 

Okeeeeeee. 

ik sloot het contact af en zei: 'hij komt hierheen.'

Ze knikten. Een tijdje later kwam inderdaad Koran en Kira binnen. Kira rende naar me toe en gaf me een knuffel. 'Hey Kiki.' 'Hoe gaat het?'

'Goed met jou?'

'Dat wilde ik jullie dus vertellen.'

Koran keek me verbaasd aan, 'Lulu?'

'Koran, Kira' begon ik 'ik ben zwanger.' 

Koran keek Rick aan, 'jij?'

Rick knikte, 'maar natuurlijk.'  'Wie anders?'

Koran haalde zijn schouders op, 'geen idee.' 'Leuk Lulu.' 'Ben benieuwd.'

Diederik fronste, 'benieuwd?'

'Of het een meisje of jongen wordt' zei Kira 'toch Koko?'

Koran knikte, 'inderdaad.'

'Ik ook' zei ik. 

We praten nog heel veel. 's Avond gingen we al vroeg naar bed. Ik was moe. Rick en ik sliepen samen. Ik viel al snel in slaap. Rick ook.

7 maanden later...

Mijn vader was meegegaan naar de roedel van Rick. Ik zou hier bevallen wat we hadden uitgerekend. Het zou een zoon en een dochter worden. Jamie en Janette hadden we uitgekozen. Rick was beneden. Hij ging wat water halen. Mijn vader, Diederik, Nicolaas en de dokter waren beneden. Als er iets zou gebeuren. Rick kwam de kamer inlopen. 'Hey alles goed?'

Ik knikte, 'en jij?'

hij ging naast me zitten, 'je bent bang.'

Ik haalde mijn schouders op, 'een beetje.' 'Straks gaat er iets mis... wat moeten we dan?'

'Er gaat niets mis.' 'Victor is de beste dokter van de roedel die we ooit hebben gehad.' 'Daarbij ik ben bij je en je vader en mijn vader zijn beneden.'

Ik zuchtte, 'alsnog.' 'Wat als er iets fout gaat?'

'Er gaat niks fout.' 'Geloof mij nou maar.'

Ik knikte. Hij bleef het hele uur bij me. Toen het water brak rende hij naar beneden en haalde de dokter. Na een halve dag waren de kindjes er eindelijk. Eerst Jamie en toen Janette. Er zat een kwartier tussen hen.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Beste lezers, dit deel is ten einde. Ik ga een deel twee maken. Dan hebben de tweeling de hoofdrol. ideeën voor een deel twee zijn welkom. Heel erg. Ik heb wel een idee maar weet niet of die goed genoeg is. :)

xxx Maitai.






the white wolfWhere stories live. Discover now