Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Arkadaşlarınla festival yerine geldiniz. Bu süre boyunca telefonuna hiç bildirim gelmemesi garibine gitti ama umursamadın, şuan eğlenme vaktiydi.
Y/N: Çocuklar bakın! Şurada bir oyun var! Ödülleri çok şirin!
Oyun yerine koştun ve arkadaşların arkandan geldi.
Kazanman için silahla hedefi vurman gerekiyordu. Oyunun parasını verdin ve ateş ettin.
Y/N: Off! Iskaladı!
Hiroshi gülümsedi ve denemek için para verdi.
"Bam" 12'den vurdu.
Hiroshi: Hangi ödülü istiyordun?~
Çok sevindin ve koşarak Hiroshi'ye sarıldın.
Y/N: Çok teşekkürler Hiroshi!!! Sen bir numarasın!
Hiroshi'ye sarılırken Akihito ve Shou'nun öfke dolu bakışlarını fark etmedin.
Ödüllerden peluş bir tavuk aldın.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Shou bunu seçtiğini gördüğünde kıkırdadı.
Shou: Y/N bak! Şurada pamukşeker satıyorlar. Hadi alalım!
Sen ne dediğini kavrayamadan Shou elinden tutup sana pamukşeker aldı.
Y/N: Parasını ben ödeyebilirdim Shou.
Shou: Bu kadar takma! Ucuz bir şey sonuçta!
Y/N: Biliyorum ama-
Shou seni susturdu ve ağzına pamukşeker tıkadı.
Y/N: Buna gerek yoktu!
Düşündün de...Arkadaşlarınla ne zaman takılsan hep böyle oluyordu...Aralarından biri seninle vakit geçirmek için diğerlerini hiçe sayıyordu..Niye böyle yapıyorlardı ki?
Akihito: Y/N, pamuşeker yanağına bulaşmış, senin için temizleyeyim~
Yanağın utançtan kıpkırmızı oldu.
Y/N: H-Ha? Fark etmemişim ben silerim-
Akihito peçetesini çıkarıp sildi.
Lanet olsun. Bebek gibi hissediyordun.
Saatine baktın. Saat geç olmuştu bu yüzden vedalaştınız ve eve gitmek için yola koyuldun
Yolda yürürken içini bir izlenme hissi kapladı.
Birden telefonun çaldı. Bilinmeyen numara...Korkarak açtın. Bu sırada daha seri adımlarla yürüyordun.
Telefondaki kişinin sadece nefes alıp verişi duyuluyordu.
Y/N: Senin olduğunu biliyorum! Bana bir aydır mesaj atıyorsun! Derdin ne?!
Telefondaki kişi kıkırdamaya başladı.
Bilinmeyen: Arkana bak..
Arkanda şapkasından yüzü görünmeyen biri vardı.
Y/N: O...O sen misin?..
Telefonunu kapadın ve koşmaya başladın..var gücünle...Ölmek istemiyordun..
Olduğun bölgede fazla ev yoktu bu yüzden yardım çığlıklarını duyabilecek kimse yoktu. Nereye gittiğini bilmeden koşuyordun..
Bir ara sokağa girdin ve koştuktan bir müddet sonra seni çıkmaz sokak karşıladı..
Y/N: Siktir..
Hatırladığın son şey yüzüne bastırılan bezdi...solumamaya çalışsan da karşı koyamadın ve gözlerin kapandı..
