~Elbistan'ımı Vermeyeceğim~

23 16 5
                                    

Artık pek birşey anımsatmıyor bana çiçekler.
Hüzün ve kederle kaplanmış birisiyim.
Evimden çok en güzel ne kokabilir ki derdim,
Şimdi o güzel kokulu evimi bile bulamıyorum.

Bir ses duyardım sadece kuşlara ait,
Şimdi ise sadece göçük sesleri kulağımda çınlıyor.
Görürdüm türlü türlü renkler sadece çiçeklere ait,
Şimdi ise sadece depremzedeleri ve hayellerimle beraber yıkılan memleketimi.

Acı ve hüzün bürüyor tek mutlu oldum günlerimi.
Bir saniye bile olsa vakit kaybetmeden,
Nasıl da vakit geçirirdim ben.
Daha ben uykudayken daha ayıkmamışken,

Sallandı birden yeryüzü,
Kan bürüdü gökyüzünü,
Korku ve Çığlık sesleri esiyordu sema da,
Çocuklar üzülüyordu bugünümüze yarınımıza.

Ben de sevdiklerimi verdim göçük altında,
Yaşayanlar bile öldü bu dondurucu havada,
Umudum yok benim bu konuda,
Pek de bir şey demeyeceğim, defteri yeniden bürümüyeceğim.
Duygularımı gömmeyeceğim,Ben iyiyim beni merak etmeyin.
Sadece tek bir şey diyeceğim,“Elbistan'ımı” vermeyeceğim.

Şuheda Özcan

Merhaba bir şiir ile yine karşınızdayım 6 şubat depremine yakalanan kardeşlerimize yazdığım bu şiiri umarım beyenmişsinizdir görüşmek üzere💖💞💗👋🏻

-sorularınızı yorumlara yazabilirsiniz-

Bir son Duygusu✨✨Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin