ရှောင်ယန်သည် ရှောင်မော့ယဲ့၏စကားကြောင့် အနည်းငယ် ရှက်ရွံ့သွားမိသည်။ မော့ယဲ့၏ ဦးခေါင်းလေးအား လက်ဖြင့်ပွတ်လိုက်ပြီးနောက် တောင်းပန်စကား ဆိုလေသည်။
“တောင်းပန်ပါတယ်နော်.. ဒါ မမရဲ့ အမှားပါ.. မမလည်း သတိရနေတာ..”
ရှောင်ယန်နှင့် မော့ယဲ့တို့ စကားပြောနေကြချိန်တွင် ရှောင်မော့ယဲ့နောက်တွင် အနည်းငယ် နောက်ကျကျန်နေခဲ့သော ဝူချင်ဖုန်းနှင့် လောယွင်ဟိုင်တို့သည်လည်း ကားပေါ်မှ ခုန်ဆင်းလာကြပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် လမ်းလျှောက်လာကြပြီး နျဲ့ရှောင်တို့အဖွဲ့မှ လူများနှင့် အချင်းချင်း ရိုးရှင်းစွာ ပွေ့ဖက်နှုတ်ဆက်ကြသည်။
“အားလုံးပဲ မတွေ့ရတာကြာပြီ..”
“နောက်ဆုံးတော့ မင်းတို့ကောင်တွေ ရောက်လာပြီပေါ့..”
နျဲ့ရှောင်သည် ဝူချင်ဖုန်း၏ ပုခုံးအား လက်သီးဖြင့်ထိုးကာ ပြုံး၍ပြောသည်။ ထို့နောက်တွင် လူတိုင်း အနားယူနိုင်ရန် သင်္ဘောပေါ်သို့ ခေါ်သွားလိုက်သည်။
ခရီးဆောင်အိတ်များ ပါဝင်သည့် ကုန်တင်ယာဉ်အား အပြင်ဘက်တွင် ရပ်ထားခဲ့ရမည် ဖြစ်သောကြောင့် ပိုင်မေ့သည် သူ၏နေရာလွတ်အတွင်းသို့ အရင်ထည့်ကာ သင်္ဘောပေါ်သို့ သယ်လာခဲ့သည်။
ပိုင်မေ့၏ နေရာလွတ်စွမ်းရည်အား ကြည့်ကာ လောယွင်ဟိုင် အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားသွားလေသည်။ ဤမျှကြီးမားသည့် နေရာလွတ်စွမ်းရည်မှာ အလွန်ရှားပါး အဖိုးတန်လေသည်။
ပိုင်မေ့သည် လောယွင်ဟိုင်၏ အကြည့်ကို ခံစားမိသဖြင့် ရုတ်တရက်လှည့်ပြီး နွေးထွေးစွာပြုံးရင်း နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
“ဟယ်လို.. ကျွန်တော့်နာမည်က ပိုင်မေ့ ပါ..”
လောယွင်ဟိုင်သည် ပိုင်မေ့၏ လှပသည့် အပြုံးလေးကြောင့် ခေတ္တမျှ ကြောင်အသွားသည်။ ဂျုံရောင်သန်းနေသည့် အသားအရေမှာ အနီရောင်သန်းလာပြီး ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် ခေါင်းကုတ်ကာ ပြန်လည် နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
“ဟယ်.. ဟယ်လို.. ကျွန်တော့်နာမည်က လောယွင်ဟိုင် ပါ..”
ပိုင်မေ့သည် တစ်ဖက်လူ၏ ရူးကြောင်ကြောင်နှင့် ရှက်ရွံ့နေသော အသွင်အပြင်အားကြည့်ကာ ခေါင်းယမ်းရင်း ရယ်မောမိလိုက်သည်။
Chapter 53🐹
ابدأ من البداية
