Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Unicode
အပြင်မှာမိုးတွေသည်းနေတာကို ဝေဝါးနေတဲ့မျက်ဝန်းတွေကတဆင့်သူမြင်နေရသည်။ အထူးသဖြင့် သူတို့နေတဲ့ကွန်ဒိုရဲ့တည်ဆောက်ပုံအမြင့်ကြောင့်လည်းဖြစ်နိုင်သေးရဲ့။ အပြင်မှာ မနက်၁၀နာရီပဲရှိနေပေမယ့် မိုးရိပ်မိုးငွေ့ကြောင့် ကောင်းကင်တစ်ခွင်လုံးမှုန်မှိုင်းလို့ရယ်။ အထပ်လေးဆယ်ကျော် ကွန်ဒိုအခန်းကိုမှရွေးပြီး၀ယ်တဲ့ သူ့ကိုကိုကတော့တကယ့်ကို ယုန်ဆိုးကြီးပါပဲ။ ညညဆို Balconyမှာ သူ့ကိုယ်လုံးလေးကိုဖိချလို့ သာယာမှုကိုရှာ၏။ သူကလည်းဘယ်သူမို့လို့လဲ ဝမ်ရိပေါ်ပဲဟာ။ ကိုကို့အတွက်ဆိုအမြဲအဆင်သင့်။
အောက်ကကိုယ်လုံးကဖြည်းဖြည်းလေး ပဲလှုပ်လိုက်တာ ပေမယ့် အထဲရောက် နေတဲ့ ဟာကြီး ပါ လိုက်ပြီးလှုပ်သွားတာမို့လျှပ်စစ်စီးသလို ခံစားမှုကြီးက တုန်တုန်ခိုက်ခိုက်။ တစ်ကိုယ်လုံးနတ်ပူးသလိုတုန်သွားပြီးမှ အသံထွက်ပြီး ညည်းမိလိုက်သည်။
"ပေါင်ပေ့ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေလေ။"
ရှောင်းကျန့်ကတုန်နေတဲ့ကိုယ်လုံးလေးရဲ့ ခါးသွယ်သွယ်ကို နူးနူးညံ့ညံ့လေး ဖက်ကာ ရိပေါ်ဝမ်းဗိုက်ပေါ် လက်နဲ့ အသာအယာလေး ဖိရင်း ပြောလာသည်။
"ကိုကိုကလဲ ကြာနေပြီ နှစ်နာရီ ကျော်လောက်တောင် ရှိနေပြီ။"
ကျောခိုင်းထားကာ ကိုကို့ နှုတ်ခမ်းကို လည်ပြန်နမ်းရင်း အတွင်းထဲကကြွက်သားတွေကိုအနည်းငယ် ကျုံ့လိုက် တော့ ရှောင်းကျန့် ရဲ့ ဖက်ထားတဲ့ လက်တွေက တင်းတင်းကျပ်ကျပ်။ သူမှမဟုတ်ဘူး အခုလို position ရောက်နေတဲ့လူ ဘယ်သူမှ ကြာကြာတောင့်ခံနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ရမ္မက်မီးဆိုတာ အင်မတန်တောက်လောင်လွယ်လွန်းလှသည်။ စဉ်းစားကြည့် လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နာရီလောက်အချိန်ထဲကLaptopရှေ့မှာချ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ ရှောင်းကျန့်ပေါ်မှာ တတ်ခွထိုင်ပြီး ရှောင်းကျန့်ရဲ့ဟာကိုစုပ်ယူထားရတာ လူက အတွင်းကလီစာထဲကပါ လှိုက်တက်ပြီး မျက်ဖြူတွေပါလန်နေ အောင်ကောင်းနေပြီ။ ဒါကို သည်ဘဲကြီးက ထိုင်နေရင်းကို မလှုပ်တဲ့ အပြင်စာရွက်ကို လှမ်းယူလိုက် သူ့ကိုကျော်ပြီးခဲတံနှိုက်လိုက်နဲ့သူ့ကိုဆွပေးနေတာ။ မကျေနပ်ချက်ကဆောင့်ထွက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကိုကိုက်လိုက်တော့မှ အသာပြုံးကာ သူ့လည်စိလျှာနဲ့ဖွဖွယက်ရင်းမေးလာတော့၏။
YOU ARE READING
Xiao's
FanfictionOnly ZSWW (Zhanyi)Smut Shot Collections! If you don't like don't read try to talking bullshit. I will mute you ok!
