Hoofdstuk 4

1 0 0
                                    

Ik kreeg veel hoofdpijn en viel flauw.
Na een tijdje werd ik wakker maar ik zag wazig. "Emma? Emma?" Hoorde ik iemand zeggen het bleef in mijn hoofd hangen als een echo.
Snel kreeg ik weer hoofdpijn. Evi dacht dat ik ging bevallen. Ik schreeuwde hard. Is dat een geest? "Wat... wat bent u?" Vroeg ik.
"HAHAHAHAHAHAHA, ik ben de duivel! Jij zal falen, jij zal.." zei het. Ik schreeuwde en viel daarna weer flauw.

~bij de rest~
"Emma! Emma! Word wakker Emma!" Zei Loes. "Olivia app Ben. We gaan niet." Olivia schrok. "Oké ik zeg dat hij hiernaartoe moet komen.

~Olivia's telefoon~

Ben.

Ik: Ben kom naar ———.

Ben: woah schat wat is er?

Ik: mijn vriendin, ze is net flauwgevallen, we gaan niet meer naar het bos.

Ben: oké ik kom gelijk.

Ik: bedankt bae, je bent de beste!

Ben: tot zo schatje😘

Ik: tot zo..

~10:45~
Ik lag nog steeds bewusteloos langs Loes die erg geschrokken was. "Emma kom terug, ik dwing het!"
Paar minuten later werd ik wakker. De deurbel ging. "Huh wie is dat?" Vroeg ik zacht. "Emma!" Zei Loes opgelucht. "Nee man, haar moeder." Zei Evi. Loes keek boos. "Oké, oké sorry." Zei Evi weer.
Olivia deed de deur open. "Hoi. Zei Olivia. "Dat is het, geen welkom? Grapte Ben. "Kom binnen." Zei Olivia.
Ben zoende haar en samen liepen ze naar de woonkamer waar ik nog rillend langs Loes lag. "Was het eng?" Vroeg Loes. Ik knikte: "het was de f*cking duivel." Zei ik. Ik praatte nog steeds zacht. Alleen Loes hoorde me. "De duivel?" Herhaalde Loes. "Die bestaat toch niet?" Ik stond op en zei: "ik denk dat in mijn nieuwe huis demonen leven.." Sophie schrok en draaide om. "WAT?!" De andere schrokken ook. "Ik wil naar het bos." Zei ik toen. "Wat nee je moet hier blijven." Zei Olivia. "Ik zei dat ik wou gaan. Nu gaan we ook! Pak de fietsen." Zei ik zonder emotie. "Nee Emma, jij moet rusten." Zei Evi op een sarcastische toon. "O, jij bent zo grappig Evi." Zei ik sarcastisch. "Weet ik, lol." Zei Evi terug. "Laten we nu die fietsen pakken." Zei ik. Ik was nu al een beetje geërgerd want als je mij langer kende wist je dat ik een heel kort lontje had..
"Uhhh, telt een scooter ook?" Vroeg Ben. Iedereen keek hem aan. "Olivia het is officieel, je vriendje heeft geen hersencellen." Zei Evi. Waarom is zei altijd zo bot Maar toch grappig? Ik bedoel ze blijft mijn vriendin maar toch.
"Ben, schat wat denk je zelf?" Zei Olivia. "Uhh, ja?" Zei Ben. "Nee man, je moet op een fiets of anders.." Evi werd onderbroken door Lieke: "je mag op je scooter." Olivia grijnsde naar Ben: "babe, mag ik achter op?" Sophie zuchte. "Tuurlijk schat." Zei Ben. "Maar alleen onder een regel." Ik wist al wat er ging komen, hij ging sowieso zeggen: aLs Je MiJ eEn ZoEn GeEfT. En dat is precies wat hij zij.
Eww gadverdamme, ze zoenden elkaar gewoon op de lip!
"Oké zijn jullie tortelduifjes klaar met mond speeksel delen?" Vroeg Sophie. Olivia bloosde. Ondertussen vroeg Loes tegen mij: "weet je zeker dat je wil gaan?" Ik rolde mijn ogen want ze vroeg het gewoon voor de duizendste keer. "Ja, wat is het ergste wat kan gebeuren." Zei ik. "Gaan we nog?" Vroeg Sophie. "Ja we gaan." Zei Ben.
We gingen naar de fietsen in de achtertuin.. ja behalve Olivia en Ben. We pakte de fietsen en gingen naar de voortuin.
Ja tuurlijk zaten Olivia en Ben weer te zoenen. "Uhm zijn jullie klaar?" Vroeg Loes ongeduldig. Ben schrok. "O, jullie zijn er al."
We stapte op. "Ja we zijn er al!" Zei Evi. We gingen onderweg.
~11:15~
Het is een uur fietsen naar het bos maar met Lieke die niet kan fietsen omdat zij te veel wankeld duurt het langer. Ik bedoel wij willen niet als een domino rij omvallen door haar!
"Ik kan nog steeds niet geloven dat je naar Engeland gaat verhuizen!" Zei Loes die langs me op een een blauwe fiets met een zwarte mand fietste. "Ik ook niet. Ik bedoel ik sta een onvoldoende voor Engels!" Zei ik. "HAHAHAHAHAHA" ik schrok want ik hoorde Evi keihard lachen. Ik botste tegen Sophie op want we waren blijkbaar gestopt omdat Lieke in de bosjes was gevallen. "Stap gewoon weer op Lieke." Zei Olivia. Ze stapte op en we gingen

~12:30~
We zijn eindelijk aangekomen en we gingen Doen, durf of de waarheid doen. (ja alweer!)
"Wie begint?" Vroeg Olivia. "Mag ik beginnen?" Vroeg Sophie. "Mij best." Zei Evi. "Oké." Zei Sophie. "Doen durf of de waarheid aan Emma."
Ik draaide me om omdat ik het bos zat te staren. Het bos was voor een grote deel dichtgegroeid maar wij zaten in het open gedeelte omdat daar bankjes waren. "Emma?" Zei Sophie weer. "O, doen." Uhm, klim in een boom."
Ik deed wat ze zei en klom in de boom. Hey een schim.. ALWEER? GODSAKKE LAAT MIJ MET RUST! "Jij hebt gefaald." Zei het.
Ik stak mijn middelvinger naar het op. "Rot op." Zei ik. "Tegen wie praat jij?" Vroeg Ben.
"Random geest hiero." Antwoorde ik.
Maar toen..

De geest van Halloween Where stories live. Discover now