The American Bad Boy

Hoofdstuk 1

Toen ik klaar was stonden mijn vader en ik op en liepen naar de garage waar de auto's stonden. We liepen naar de zwarte Porsche en ik stapte in. Opeens gingen de garagedeuren open en lichtte de hele garage op. Ik voelde de warme ochtend zon op mijn gezicht. Mijn vader startte de auto en we reden weg. 

Het was heerlijk weer vandaag. Ik genoot van de zon en probeerde alles in me op te nemen. Alle huizen die we tegen kwamen, alle winkels en alle mensen. Ik kende niemand hier en dat vond ik niet erg. Ik kan overnieuw beginnen en dat voelde goed. Ik liet veel slechte dingen achter me toen ik weg ging. Ik werd altijd gepest op school en had geen vrienden. Ik had niet het beste leven gehad.

Mijn vader reed de auto een parkeerplaats op. Ik zag 3 grote gebouwen die waarschijnlijk samen een school vormde. 

Er stonden meer auto's op de parkeerplaats en ik zag een paar leerlingen naar onze Porsche staren. Ik was opeens heel zenuwachtig en spande mijn spieren aan. Mijn vader merkte dat ik zenuwachtig was en pakte mijn hand vast.

'Maak je je geen zorgen' zei hij geruststellend. 'Je begint pas volgende week met school.'

Ik glimlachte naar hem. Ik haalde diep adem en deed mijn portier open. Ik stapte uit de auto. Ik voelde dat ogen in mijn rug brandde, maar ik negeerde ze. Ik liep achter mijn vader aan. We liepen naar het middelste gebouw. Ik zag dat mensen met nieuwsgierige blikken naar me keken. Toen we het gebouw binnen liepen voelde ik me meer op mijn gemak. 

Het gebouw was helemaal wit van binnen. Hier en daar hingen posters aan de muur, maar dat was het dan ook.

We liepen naar een balie waar een oudere vrouw aan zat. Ze keek op toen we voor haar gingen staan.

'Kan ik u helpen?' vroeg ze beleefd.

'We zijn hier om mijn dochter te registreren' zei mijn vader vriendelijk.

De vrouw achter de balie keek naar me en lachte vriendelijk. 'En wat is u naam?'

'Sophie de Jong' zei ik.

De vrouw keek naar haar computer en begon wat te typen. Toen ze klaar was liep ze weg. 'Ik ben zo terug.'

'En hoe vind je de school tot nu toe?' vroeg mijn vader enthousiast.

Ik haalde mijn schouders op. 'Het ziet er wel gezellig uit.'

'Mooi, ik hoop echt dat je het hier leuk zal vinden' zei mijn vader.

De vrouw die achter de balie zat kwam terug met een man van middelbare leeftijd.

'Hallo Sophie. Ik ben meneer Johnson. Ik ben de directeur van de school' zei de man beleefd.

Ik lachte naar hem en schudden zijn hand. 'Aangenaam kennis te maken.'

'Ik zal je alvast een rondleidingen geven, zodat je maandag meteen aan de slag kan' zei meneer Johnson.

Ik knikte en liep achter hem aan. Mijn vader bleef bij de balie, want hij moest nog papierwerk invullen.

Meneer Johnson leidde me naar het gebouw aan de linkerkant van de campus. We liepen het gebouw binnen. Het was net zo wit als het andere gebouw, maar het zag er een stuk gezelliger uit. Hier hingen veel posters aan de muren en stonden er een paar tafels en stoelen.

'In dit gebouw zit de kantine' zei meneer Johnson. 'Hier zitten ook alle creative vakken zoals, tekenen, handvaardigheid en ook een paar computerlokalen.'

Hij leidde me naar een grote zaal die vol stond met tafels en stoelen. Er zaten een paar leerlingen in de kantine. Sommige van hen keken onze kant op. Ik probeerde hun te negeren.

Meneer Johnson liet me een paar van de lokalen zien. We wilde net een handvaardigheid in lopen toen we geschreeuw hoorden. Meneer Johnson opende snel de deur en keek het lokaal rond. De leerlingen keken ons geschrokken aan. Sommige hadden klei in hun handen en stonden op het punt het te gooien. Andere leerlingen zaten onder de verf en klei.

'Wat is hier aan de hand?' vroeg meneer Johnson boos.

Niemand gaf antwoord en iedereen keek hem bang aan.

'Jullie blijven allemaal na en ruimen deze troep op' zei meneer Johnson. Hij keerde ze de rug toe en ik liep snel achter hem aan. We liepen het gebouw uit en liepen door naar het laatste gebouw.

'In dit gebouw zijn alle andere vakken, zoals je kunt is het ook een stuk groter dan de andere' zei meneer Johnson. We liepen snel door het gebouw heen en bleven bij een deur staan. 'Hier zit je nieuwe klas' zei hij terwijl hij de deur open deed. 

Mijn hart begon hard te kloppen en ik kreeg zweethanden. Ik wilde graag een goede indruk geven.

We liepen het lokaal binnen en iedereen keek naar ons. Ik deed mijn best om niet te blozen.

'Dit is Sophie de Jong' zei meneer Johnson. 'Ze zal vanaf maandag bij jullie in klas zitten.'

Ik bestudeerde iedereen. Ze keken me allemaal erg nieuwsgierig aan. Mijn ogen vielen op een jonge die achter in de klas zat. Hij had ravenzwart haar en zeeblauwe ogen.