Let Me Tell You About Our Love Story

CHAPTER 2:

It been a week since that day, he keep on talking to me, make fun of me and hindi siya nagsasawang turuan ako sa lahat when it comes about to restaurant.

Today is Saturday I just woke up early to make on time sa work ko, wala din kasi si Tita dahil nasa business trip siya ngayon at wala pa yung iba kong kasama dahil karamihan sa kanila naka-day off. Pagbaba ko, I saw Kuya sitting in his favourite couch. Gugulatin ko sana dahil di naman niya napansin pagbaba ko but I didn't do it because when I look at him clearly, I know something is bothering him, kaya naman nilapitan ko ito.

"Kuya, Are you okay? Looks like your not" tanong ko na may pag-alala, agad naman siya napatingin sa akin.

"Nah! Don't worry about me little sis. It's too early, are you going to your work now? what the rush?" he look at me like his confused why I'm too early today.

"I need to kuya, Tita isn't around and her daughters and son's are still sleeping so I need to be there right now. Anyways good bye Kuya, I need to go" nakangiting sabi ko, naglalakad pa ako sa harap niya while explaining why I need to go to my work so early.

Paglabas ko ng bahay agad na sumalubong sa akin si... Ate?!

OH NO! SHE'S BACK... IS THIS WHY KUYA LOOK WORRIED? HIS WORRIED ABOUT ME BECAUSE ATE IS BACK

"Luna, where are you going? It's too early." bungad niya sa akin. What to do??? Okay, Inhale Exhale. Hooo!!!

"Ate! your back. Welcome Home" Sabi ko at niyakap siya, she hug me back. Okay mag-isip ka ng palusot. Humiwalay ako sa yakap at nang sasabihin ko na yung naisip ko na palusot lumabas si Kuya.

"Luna is going to school, may event sila and she need to be there" seryosong sabi ni Kuya kay Ate Shan, napatango naman si Ate at hinyaan na ako I look Kuya and mouthed 'Thank you kuya'

Then after 10 minutes na lakad ay nakarating na ako dito sa restaurant. Nagbukas na ako at habang ng bubukas ako biglang lumabas si Ethan.

"Tulungan na kita, wala kang kasama na magbubukas ngayon dahil wala pa si mommy at Isa pa binilin ka niya sa akin. I need to help you daw" inaantok na Sabi niya sa akin

"Thanks but are you okay with that? You still sleepy? Go back to sleep, I'm okay here" nakangiting sabi ko pero ang asar, he even tease me.

"No! Baka paggising namin mamaya ubos na lahat ng gamit at sunog na buong restaurant because of you" nang-asar na sabi niya sa akin, kaya naman nagsalubong na naman ang mga kilay ko natawa naman siya ng makita akong ganun ang ginawa ko.

"Stop laughing at me" I glared him at pumunta sa kusina para makapag simula ng magluto ng mga dapat i-display sa Estante. After 3 hours and half natapos na din ako magluto at kasalukuyan na rin ako naglilinis ng mga ginamit ko. Maya - maya lang ay lumapit siya sa akin. "Luna, ipagluto mo nga ako ng batil. Sige na para namang mas pinipili mo pa ang customer kaysa sa akin" sabi niya na parang nagtatampo sa akin.

"Fine! And please Stop that, hindi bagay sayo. Lu-lutuin ko na, maghintay ka" inis na sabi ko "Thank you Luna, tawagin mo ako kung tapos na ha!" habol na sabi niya bago siya pumunta sa likod para magpa-kain ng mga alaga niya. Tsk... I don't believe it, napaka-hina ko para pigilan tung feelings nato. What I'm suppose to do now? Okay stay away from him but how? I can't do it. Oh God help me! Huhuhu

After 10 minutes, natapos ko na rin lutuin yung request niya at tinawag ko na siya.

"Wag kang magreklamo kung di masarap, hindi ako nagluluto ng di masarap nasa panlasa mo na ang diperensya" mabilis na sabi ko dahil alam ko nang magrereklamo siya kunwari. Napakamot siya ng batuk tsaka nagsalita.

"Wala pa akong nasasabi, ang dami mo ng nasabi sa akin. Tannok na hahaha" Sabi niya pero di ko naintindihan yung huling sinabi, I look at him with my confuse face but he just laughed. Until now, I'm still confused what was the meaning of his last word. Uhg....nakakainis siya. I'm in my room right now reading some books again while listening to music but I can't concentrate. Sa pagiisip, di ko namalayang nakapasok na pala sa kwarto ko si Ate.