Solcu Aşk +18

52. Bölüm

"Çok aceleye getirmesek mi, sonra şeytan dibimizde bitiyor."

"Yok yok, bir an önce karım ol, resmi, aramızdaki şu sevgili eki bi gitsin."

"Niye bu kadar çok istiyorsun ki?"

"Evlenince aramızdaki tüm sorunlar bitecek, kavga edeceğiz ama gecesinde aynı yatakta barışacağız, ve evimiz bir olacak, öyle canımız sıkılınca ayrı ayrı evler olmayacak, ben tıpkı sorumlu bir koca gibi her gün şirkete gidip daha iyi bir geleceğimiz için çocuklarımız için para kazanacağım, bir de, aile olmuş olacağız, ve gittikçe çoğalacağız."

"Gittikçe çoğalacağız derken? 1 çocuk yeter."

"Yok, yetmez, ben futbol takımı kuracağım, bunun yedekleri var, hakemi var, teknik direktör ben olurum, genel başkan sen olursun." deyip göz kırpınca güldüm.

"Hadi kızımız oldu."

"Kızımız olursa bir tane olsun, seninle zor başa çıkıyorum zaten."

"Pardon?"

"Benim bir tane kızım olsun, prensesler gibi büyütürüm onu."

"Ben oğlumu paşalar gibi büyütürüm, sende kızını büyüt."

"Bak bak, hemen başladın ayrıma."

"Şaka yapıyorum ya, kızımı da oğlumu da nasıl büyüteceğimi bilirim, hem biz bi evlenelim, 3-5 sene sonra çocuk." dediğimde gözlerini kocaman açınca güldüm.

"Evlendikten sonra engel koymayalım, olursa olur."

"Tabii, öyle olacak." dediğimde alnımı öpünce gülümsedim. "Seni seviyorum..."

"Sana aşığım..." dediğimde yanağımı sıkınca çekildim.

"Uyuz oluyorum yapma." deyip yanağımı okşadım. Kaşlarını çatınca gülümsedim. "Ya ben sevmiyorum bu hareketi."

"Neden."

"İşte."

"Tamam bir daha yapmam."

"Ya, küçükken mahallede sapık bi bakkalcı vardı, o yapardı böyle bende anlamazdım, şimdi onu hatırladım."

"Ne?"

"Ya boşver, ben valizlere gideyim."

"Yok, anlat bakalım."

"Bi adam vardı bakkalcı, tek o olduğu için hep ona giderdik, adam sapıkmış ama küçük olduğumuz için bilmiyorduk seviyor sanıyorduk."

"Dokunuyor muydu?"

"Bana dokunmadı, ama dokunmaya çalıştıkları olmuş, bana zilli diye böyle yapardı."

"Kaç yaşındaydın?"

"5-6"

"İsmi ne bu şerefsizin."

"Ya Aktan boşver..."

"Söyle."

"Halil Oktay."

"O adama kimse bir şey yapmadı mı?"

"Hayır, polislere şikayet edildi ama biz yine küçük olunca inanmadılar, hâlâ dükkan duruyor galiba."

"Ben varken bir daha kimse böyle bir şey yapamayacak."

"Biliyorum..." deyip dudağını öptüm ve yukarı çıkıp giyinme odasına girdim.

İkimizinde valizlerini hazırlayıp çıkardım ve kenara bıraktım. "Aktan!" diye seslendiğimde hemen yanıma geldi.